Sen gittin.
Hic birsey kalmadı bana.
Ne gökyüzü mavi eskisi gibi
Ne güneş doguyor bana
Benim gördüğüm en son mavi gözlerinin mavisiydi.
Bana son kez sen gülünce dogdu güneş.
Sonrası karanlık.
Sonrası acı.
Öfke
Gözyaşı.
Baktığım herkesle aynı adın.
Herkes de bir 'sen' maskesi.
Bir olmuş sanki hepsi de seni oynuyorlar bana.
Başımı öne egiyorum sanki yagmur yagıyormuş gibi
Görmek istemiyorm etrafmdaki senleri.
Kapatamıyorum gözlerimi.
Benim karanlığım sensin bu aralar.
Korkuyorum gözlerimi kapatmaya.
Seni görüpte dokunamamak varya o karanlıkta.
Ölüm sanki bana.
Ellerimi uzatmak isterim bayım.
Fakat o kadar uzaksınız ki benden.
Sahi neden bu kadar uzak oldunuz birden.
Neden gittiniz kalbimden.
Ya da dogrusunu sorayım.
Neden kalbimi de alıp gittiniz benden ?
