រឿងខ្លី

លោកប៉ាសណព្វចិត្ត

បៀវក៏បើកឡានមកផ្ទះហើយនិយាយរឿងវរហ្គាជាមួយលោកកនលោកកន ប្រកែកជាខ្លាំងតែពេលភីតដក សំបុត្រពេទ្យមកទើបគាត់ជឿហើយគាត់ក៏ចេញពីភូមិគ្រិះទៅនៅប្រទេស វៀតណាមបាត់ទៅចំណែកណាតនាងក័មិនសុខចិត្តតែពេលឃើញលោកកនទៅបាត់នាងក៏គ្មានអ្នកណានៅខាងនាងទៀតទេចឹងនាងក៏ទៅដែរ។

ផាំង}}បែក

<លោកប៉ានាងយ៉ុនធ្វើឲកែវបែកទៅហើយនៅចង់វៃកូនទៀត>វេហ្គារត់ទៅអោបដៃបៀវធ្វើដូចជាភ័យខ្លាំងណាស់ទាំងដែរឿងទាំងនេះគេធ្វើជា ញឹកញាប់។

<បងយ៉ុនខ្ញុំទ្រាំលែងបានហើយបងចង់ បំផ្លាញរបស់ក្នុងផ្ទះឲអស់ពីផ្ទះមែនទេ>បៀវស្រែកមួយទំហឹងធ្វើយ៉ុនញ័រជាខ្លាំង។

<អ្នក..អ្នកប្រុស..ស្ដាប់>មិនឲយ៉ុនបកស្រាយបៀវក៏និយាយកាត់

<ខ្ញុំសុំប្រើនាមជាម្ចាស់ផ្ទះដេញ ឆាយរ៉ាយ៉ុនចេញ>បៀវស្រែកពីរលើកផ្ទះមកធ្វើឲអ្នកគ្រាប់គ្នាមើលទៅបៀវទាំងម៉ែដោះផងដែរ

<ហឺយ....ទៀតហើយ>ម៉ែដោះដកដង្ហើមធំដើរទៅផ្ទះបាយទាំងមុខមិនរីកឲរីកយ៉ាងមិចបើអ្នកបម្រើដេញដងមួយៗរហូតផ្ទះធ្លាប់តែមានមនុស្សជិត100នាក់ហើយសល់តែ9នាក់ទេដែរ អត់ធ្មត់បាន។

<ចា៎>ដឹងថាប្រកែកក៏គ្មានបានការក៏ដើរចេញ

<វេហ្គាកូនមិនអីទេ>បៀវងាកមកនិយាយជាមួយវេហ្គា

<មិនអីទេតែកូនខ្លាច..ហឹក..>វេហ្គារត់មកអោបបៀវតែចង់យាយថាវេហ្គាធំជាងបៀវចង់អោបទៅបៀវចង់ ផ្ងារក្រោយហើយ

<មិនអីទេមានប៉ានៅហើយម៉ោះទៅបន្ទប់គេងទៅ>បៀវអោបវេហ្គាទាំងចង់ដួសតែខំទប់

<បាទ>វេហ្គានិយាយហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់

<>បៀវញញឹមហើយដើរទៅបន្ទប់ធ្វើការបាត់ទៅ

3ឆ្នាំក្រោយ}(កាត់ទៅឆាប់ចប់)

អ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះនៅសល់តែបីអ្នក ប៉ុណ្ណោះ អ៊ំបើកឡានម៉ែដោះនឹងបងជាបងជាមានបញ្ហា ត្រចៀកស្ដាប់មិនសូវឮអ៊ំបើកឡានមិនសូវនៅផ្ទះទេម៉ែដោះទៅលេងស្រុក2ហើយហើយវាក៏ជា ឱកាសរបស់វេហ្គាចាប់ការបៀវដែរ។