SON IŞIK

DÖKÜLEN YAPRAKLAR

En son hatırladığım şey hayatta kalmamı sağlayan şeyin artık hayatta olmadığını öğrendiğim zamandı.

Raiden öldüğünden beri hayattan kopmuştum. Rai'siz bir hayatın anlamı yoktu.

Gül'ün yaşaması için gereken her şey vardı, fakat Güneş artık doğmayı bırakmıştı ve Gül kurumaya başladı... Gül, Güneş olmadan dayanamıyordu hayatının ışığı olmadan ne yapabilirdi ki . . ? Hiç bir şey.

Rai'm, Güneş'im, Hayatımın ışığı, Nerdesin? Hani biz beraber ölücektik? Peki ya beni düşünmedin seni seven diğer tüm herkes ne olucak... Sensiz yapamıyorum Rai... Olmuyor, sensiz geçen her salise, saniye, dakika, saat, gün. Geçiyor mu cidden bu zaman sensiz? Hayır geçmiyor. GEÇMİYOR..!

Uyumak istiyorum ve uykumdan uyandığımda seni görmek istiyorum Rai.

...

Başımı dayadığım ağaçtan yavaşça kafamı çektim, Rai öldüğünden beri ne eve gitmiştim ne de birileriyle görüşmüştüm.. Sadece dışarlarda kalıp duruyordum. Karnım o kadar çok ağrıyor ki, açlıktan olsa gerek. Ellerimi karnıma bastırarak ayağa kalktım ve Rai'm ile tanıştığım ormana gitmek için son gücümle de olsa koşabildiğim kadar koşmaya başladım...

. . .

Etrafa göz gezdirdim, ağaçtaki salıncak hala duruyordu. Salıncağa oturdum ve gök yüzüne baktım. Gözüm dolmuştu ağlamak istemiyordum. Salıncaktan kalktım ve salıncağı söktüm. İplerini aldım ve oturmak için olan tahta parçasını bir kenara attım. İpin bir kısmını boynuma yeticek bir şekilde bağladım. Güçlükle ağaca da çıktım ve ipi ağaca bağladım.

. . .

Rai'm, Güneş'im, Hayatımın ışığı. Geliyorum! Yanına geliyorum..! Her zaman beraber olucaz demiştim, gerçekten de her zaman beraber olucaz. Geliyorum Rai. Öbür dünyada sen doğmaya devam ediceksin ve bu gül kurumuycak tekrar açıcak yaprakları. Geliyorum sevgilim bekle beni.

Birkaç tane taş aldım ve aldığım taşları üst üste koydum. Taşlara yaptığım küçük çıkıntının üzerine çıktım biraz dengem sarsıldı tökezledim ama böyle durmaya alışınca ipe uzandım ve ipi boynuna geçirdim. Taşlardan yaptığım küçük çıkıntıya ayağımla yapabildiğim en büyük kuvvetimle bir tekme savurdum ve taşlar dağıldı. Ama ayağım gerçekten acımıştı.

.....

İpe bağlı vücudum boşlukta sarkıyordu. Nefesim kesilmeye başlamıştı ip boğazımı patlatacak şekilde sıkıyordu, canım acıyordu gerçekten çok acıyordu ama ben gülümsüyordum çünkü hayatımın ışığı ile tekrar buluşmaya gidiyordum. Gözlerim bulanmaya başlamıştı gördüğüm şeylerin gerçek olduğundan bile emin değilim. Ama son anda bir şey gördüm, beyaz bir şey gördüm. Shi'nin beyaz saçları vardı dimi? Hayır olamaz! Lütfen Tanrım en hızlı şekilde canımı al. Umarım beni kurtaramazsın Shiina.

. . .

Shiina Kaze'yi kurtarabildi mi? Yoksa Kaze ölümün kollarında derin bir uykuya mı çekildi? Peki Rai nasıl öldü? Hayatları nasıldı? Hepsi zamanla gün yüzüne çıkacaktı. Zamanla, zamanla, zamanla... Peki kim gün yüzüne çıkaracaktı? İşte buda cevabı bilinmeyen bir soru. Ama her şey ortaya çıkacaktı.

{Her şey ortaya çıkacak.}