මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.
*****"*******************************
පලමු දිගහැරැම..........
නමෝදස්ස භගවතෝ අරහතෝ සම්මා සම්බුද්ධස්ස....................
බුද්ධං සරණං ගච්ඡාමි....
ධම්මං සරණං ගච්ඡාමි. ......
සංඝං සරණං ගච්ඡාමි ........................................................................... .............." සුදු පුතා . ........... තාම බුදුන් වැදල ඉවර නැද්ද දරුවෝ. ......... "
" මේ ඉවරයි සුදු ආච්චි. ....... "
" බුදුන් වැන්දට මොකෝ දැන් හතට විතර ඇති නේද දරැවෝ....."
මම සුදු ආච්චි ගාවට ගිහින් එයාගෙ ලගින් වාඩි උනා....... මොකද එයාට මගෙ ලගට එන්න අමාරැයිනෙ .... මන් දන්න කාලෙ ඉදලම වගේ සුදු ආච්චි හිටියෙ රෝද පුටුවේ... ඇක්සිඩන්ට් එකකින් ඔහොම නොවෙන්න මගෙ සුදු ආච්චි අද කොච්චර හොදට ඉදීද. ... අන්තිමේට මගෙ සුදු ආච්චිට ඉතිරි වුනේ පණ නැති කකුල් දෙකයි ඉදගෙන ඉන්න රෝද පුටුවයි විතරක් වෙනකොට සීය තාත්තා ඒ ගැන හිතලා හූල්ලපු වාර අනන්තයි. .
"බලපන් කොල්ලො උඹ අපි හින්දා නැහෙන තරම... අනෙ ඇත්තමයි මගෙ කකුල් දෙකට වාරැ තිබ්බනම් මන් කීයටවත් උඹව මල් විකුණන්න යවන්නෑ මගෙ මැණික..... "
"ඒකට කමක් නෑ ...... මට පුළුවන් කල් පුළුවන් විදියට මගෙ සුදු ආච්චිවයි සීය තාත්තාවයි දෙන්නම බලාගන්නව..... "
"අනේ මැණික එහෙමෙයි කියල උඹට යන කලදසාවකුත් තියෙන්න එපැයි...... මොකද උඹ කියල හැමදාම අපිට කඹුර කඹුර ඉන්ඩද..... "
" ඕන්න ආපහු ඒ ගැනම කියවන්න ගත්තනෙ........ ඒක නෙමේ සුදු ආච්චි සීය තාත්තා තාම ආවෙ නෑනෙ...... "
"අනේ දරැවො කොහෙද ඉතින් මාත් දැන් වයසයිනෙ.. . මට අමතකම වෙලා ගියා. ....... වික්රමසිංහ බංගලාවෙ හාමුගෙ පුතා එනවලු හෙට අනිද්දාම.... ඒක නිසා පොඩ්ඩක් වලව්ව එලි පෙහෙළි කොරන්ඩ කියල ගියේ.... එනකොට රෑවෙයි කියලත් කිව්ව නොවැ..... මට ඒ ගැන වගේ වගක් නැතුව ගියා දරැවො..... "
YOU ARE READING
The white lotus ( Complete )
Fanfictionබැදීම් අබිමුව අසරණ වූයෙමි නමුත් අත් නොහලෙමි........... අත් නොහරින්නෙමි. ........... කිමද නුඹ මගේ එකම ප්රේමයයි.. ඉතින් ඉකිනොබිදින්න.. හදවතට සවන් යොමන්න... ඔබට ද ඇසෙනු ඇත........ ඔබේ හදවත මුමුණන එකම නාමය මාම පමණක් බව............