The white lotus ( Complete )

තිස් හතරවන දිගහැරැම

මෙය මාගේ මනඃකල්පිතයක් පමණි. සැබෑ ජීවිතයේ අයවලුන් හා ඒහා සබැදි ස්ථාන මෙම කථාංගයට කිසිදු සබදතාවක් නොමැති බැවින් ඒවා සම්බන්ධ කර නොගන්න.

මම බලන් උන්න. .... මගේ කාමරේ බැල්කනි එකට වෙලා එයා එනකන් . .... අක්කගෙ මනාලයා..... ටිකකින් ගේට්ටුව ඇරෙනවත් එක්කම වත්තට ඇතුළු උන සුදු කා එක කා පාක් එක ලග නැවතෙද්දී බිබී හිටිය තේ කෝප්පෙත් අතේ තියාගෙනම හිටිය මම පහලට බහින්න ගත්ත වෙනකොට දැනටමත් අලුත් බෑනව පිලිගන්න ගිහින් උන්න අම්ම අප්පච්චි දකිද්දී මගෙ හිතට මහ අමුතු සතුටක් දැනුන...... ... මම යද්දී එයා උන්න .... පිටිපස්ස හැරිල... එයාගෙ බෑග්ස් ටික බානව.... .... හරියට මූණ නොපෙනුනත් මහ අමුතු හුරැ කමක් මට දැනුන. ....

*************************************

"පුතා ඔය බෑග්ස් ටික පියසේන ගෙනේවි.... ....?"

"ඒකට කමක් නෑ අංකල් .... "

එහෙම කියන ගමන් එයා අප්පච්චි දිහාට හැරැණා.... ...... එක තත්පරේකට මගෙ හදවත ගැහෙන එක නතරවුනා වගේ දැනුන. ... ........ මම තාමත් උන් තැනමයි.... ඒ ඇස් දෙක....කාලයක් මම වෙනුවෙන් ආදරේ පිරිල තිබුන ඒ ඇස් දෙක. ...... ඒත් මම දැක්කේ නෑ. ... එදා වගේ ඒ ඇස් දෙකේ උතුරන ආදරයක් මම දැක්කේ නෑ. .... ඒ වෙනුවට මම ඒ ඇස් වලින් දැක්කෙ නුහුරැ නුපුරුදු මනුස්සයෙක් දිහා බලන් ඉන්න හැගීමක් විතරමයි. ...... ඇස් දෙකෙන් ගලන්න හදන කදුළු වැටෙයි කියන බයටම ඇස් පිල්ලම් ගැහුව මම කදුළු හංගන්න හැදුව. ......

" ආ.... විෂේන් පුතා. .... මේ මගෙ පුතා අයාන්. ...... "

තාමත් අතීතයත් එක්ක පැටලිල හුස්ම වැටුන මගෙ මතකයන් අප්පච්චිගෙ ඒ වචන ටිකත් එක්ක බිදිල ගියා වගේම එයාගෙ අත මගෙ දිහාවට දික් වෙලා තිබුන. ....... ඒත් ඒ ආදරෙන් අල්ල ගන්න නෙමේ. .... එයාගෙ ජීවිතේ අලුතෙන් පටන් ගන්න හදන පරිච්ඡේදයක කොටස්කරැවෙක් විදියට මාවත් තියා ගන්න...... ඇත්තටම උඹට මාව මතක නැද්ද සුදු මහත්තයෝ
.......උඹට මතඛෙ එන්න එපා කියල කොච්චර කොහොම දලදා වහන්සේට වැදල ඉල්ලුව ඉල්ලීම උනත් එයාගෙ මතකෙ කොනක හරි මම ඉන්නවනම් කියල හිතුව. .... ඒත් මම වැරදියි. ..... එයාට මම කියන්නෙ ඩොක්ටර් තේමියගෙ පුතා විතරයි..... කොටින්ම උත්තරා කියන එයාගෙ අනාගත බිරිඳගෙ මල්ලී. ... අයාන් .... අයාන් විතරමයි. .
........
..... ......