Burayı kısa da olsa daha detaylı yazmak istedim. Keşke dizide de Mine sarılsaydı en azından🥲 Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar...
-----------------------
Odaya girdi Mine. Hakan'ı koltukta oturmuş dışarıya bakarken buldu.
-Hakan, iyi misin?
Hakan tepki vermedi. Mine yanına gitti, koltuğa oturdu.
-Hakan...
Hakan ağladığını saklamak istiyordu belki ama yanağında sokak lambasının ışığıyla parlayan yaşlar onu ele veriyordu. Mine elini Hakan'ın yanağına götürüp yaşları sildi nazikçe.
-Konuşmak ister misin?
Hakan tepki vermedi yine.
-Hakan lütfen böyle yapma.
-Yalnız kalmak istiyorum.
-Ben seni bu hâlde yalnız bırakabilir miyim?
Mine biraz daha yaklaştı Hakan'a.
-Eğer anlatmazsan sana yardım edemem ki.
-Belki de etmemelisin.
-Sadece iyi olmanı istiyorum.
-İyi değilim...
Hakan derin bir nefes aldı.
-Derdini söyle de iyi olmana yardım edeyim işte.
-Sorun da bu Mine. Ben yardım etmeni istemiyorum. Sadece yanımda olmanı istiyorum.
Mine'nin kaşları çatıldı.
-Yanında değil miyim zaten?
-Bana ne yapmam gerektiğini söylediğinde yanımda olmuş olmuyorsun. Ben sadece sana sarılmak istiyorum. Hepsi bu. İyi olmamı sağlayacak şey bu.
Hakan, gelen bir gözyaşı selini önlemek için sıkıca gözlerini yumdu. Mine'nin çatılan kaşları üzgün bir hâl aldı. Aniden sarıldı Hakan'a. Onun sarılmasıyla Hakan'ın ağlamaya başlaması bir oldu.
-Gidiyordu, yine beni bırakıp gidiyordu.
Mine müdahele etmiyor, sadece Hakan'ın rahatlamasına izin veriyordu.
Gecenin devamında babasıyla olan her şeyi, yaralarını, henüz öğrendiği gerçeği de anlattı Mine'ye. En son Hakan yorgun düşüp dizlerinde uyuyakaldığında onun saçlarıyla oynuyordu Mine. Herkesin sert biri olarak bildiği bu adamın çocuk yanına bir kez daha şahit olmuştu.
