Twisted Fate

Κεφάλαιο 8

ΜΑΡΙΝΑ

Αυτή η εβδομάδα πέρασε γρήγορα, το μόνο σπαστικό ήταν πως επί δύο μέρες έπρεπε να λεω σε όλες τις κοπέλες πως δεν έχω σχέση με τον Άλεξ.

Δηλαδή μου πριξαν αυτά που δεν έχω.
Τέλος πάντων, είναι Παρασκευή απόγευμα και ετοιμάζω την τσάντα για το τριήμερο που θα περάσω στο σπίτι μου στα Γιάννενα.

Με την Εύη δεν έχουμε μιλήσει πολύ, αυτή κάτι κάνεις τις τελευταίες μέρες, μπορεί να μην την έχω ανακρίνει ακόμα , όμως όταν γυρίσω, με φως θα είμαι από πάνω της.

Πήρα την τσάντα μου και έφυγα από το σπίτι.
Σε είκοσι λεπτά ήμουν στην στάση του λεωφορείου.

Λίγο ακόμα να αργούσα και θα το έχανα.
Μπήκα μέσα και το ταξίδι μου άρχισε.

Μερικές ώρες αργότερα και έφτασα, η μαμά μου ήταν εκεί και με περίμενε.
Έτρεξα γρήγορα και έπεσα στην αγκαλιά της , είχα να την δω σχεδόν τρεις εβδομάδες.

"Κοριτσάκι μου όμορφο, πως είσαι; Μου φαίνεται αδυνάτισες."άρχισε το μοιρολόι της μάνας μου.
"Μια χαρά είμαι ρε μαμά μου,άντε να πάμε σπίτι θέλω να δω και τον μικρό και τον μπαμπά"μόλις της ανέφερα τον μπαμπά το βλέμμα της άλλαξε.

"Μαμά, έγινε κάτι;"την ρώτησα και αυτή δεν μου απάντησε
"Θα σου εξηγήσω μετά, πάμε τώρα σπίτι"

Φτάσαμε στο σπίτι και η πόρτα άνοιξε αμέσως, γρήγορα βγήκε από εκεί ο μικρός μου αδερφός.

"Μαρίνα!"φώναξε και ήρθε τρέχοντας στην αγκαλιά μου.
Άρχισα να τον φιλάω σε όλο το πρόσωπο και στην συνέχεια τον γαργαλισα.

"Σταμάτα βρε Μαρίνα"είπε και αφού τον άφησα του έδωσα ένα ακόμη φιλί.
Ο αδερφός μου είναι εννιά χρονών και τον αγαπώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

"Μαρίνα ξέρεις που είναι ο μπαμπάς;"με ρώτησε και εγώ γύρισα να κοιτάξω την μαμά.
"Εεμ, μου είπε πως έπρεπε να πάει σε ένα μακρινό ταξίδι για μια δουλειά"του απάντησα και αυτός κούνησε θετικά το κεφάλι του.

"Θες να έρθεις να παίξουμε;"
"Τραβά εσύ να ετοιμάσεις τα παιχνίδια και μέχρι να αφήσω τα πράγματα μου θα έρθω"

Μπήκαμε στο σπίτι και η μαμά με ακολούθησε.
"Τι έγινε με τον μπαμπά;"την ρώτησα και έκατσα στο κρεβάτι μου.
Εκείνη άρχισε να κλαίει και έκατσε δίπλα μου.