Κεφάλαιο 24

277 19 0
                                    

ΑΛΕΞ

Χτύπησε το ξυπνητήρι μου και σηκώθηκα,η ώρα ήταν έξι το πρωί.
Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα,μόνο που για εμένα δεν είχε τόση σημασία αυτή την στιγμή,το ήξερα ότι δεν θα κερδίσω τίποτα σήμερα.

Πήγα στην κουζίνα,έφτιαξα μια αηδία που πρέπει να πίνω πριν από κάθε αγώνα και ξεκίνησα το ζεσταμα στο σαλόνι.

"Πας καλά παιδάκι μου πρωί πρωί"ακούστηκε η νυσταγμενη φωνή της αδερφής μου.

Σήκωσα το κεφάλι μου και την είδα,τα μαλλιά της ήταν χάλια από τον ύπνο.
Σηκώθηκα από το πάτωμα ,πήρα την πετσέτα που ήταν στον καναπέ και την πλησίασα.

"Δεν κοιμήθηκες στου Μαξ;"την ρώτησα και ήπια το πράσινο ρόφημα
"Όχι είναι η Μαρίνα στο σπίτι του"
"Και άφησες την Μαρίνα μόνη με τον Μαξ; Πας καλά, αμέσως πρέπει να πάμε στο σπίτι του"είπα και ήμουν έτοιμος να τρέξω για να ντυθώ αλλά με σταμάτησε.

"Πας καλά μωρέ;Ο Μαξ πήγε στο σπίτι του Χάρη να κοιμηθεί,ήθελε να αφήσει χρόνο στην Μαρίνα και εδώ δεν ήθελε να έρθει γιατί θα μας εσπαγες τα νεύρα"είπε και άφησα μια ανάσα ανακούφισης να βγει.

"Σας σπάω εγώ τα νεύρα;"ρώτησα αθώα και αυτή μου έδωσε μια μπουνιά
"Όχι αγάπη μου,εσύ είσαι αγγελούδι,άντε τώρα γαμησου,εγώ πάω να κοιμηθώ"είπε και έφυγε από το σαλόνι.

Εγώ χαμογέλασα και συνέχισα την προπόνηση.
Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτή την στιγμή αφού θα χάσω έτσι και αλλιώς.

Και επίσης μπορεί να χάσω στον αγώνα μποξ αλλά έχω στόχο να κερδίσω την Μαρίνα,το ξέρω πως και αυτή με θέλει,όμως η κατάσταση που επικρατεί στην ζωή της την κρατάει πίσω.

Άκουσα το τηλέφωνο μου να χτυπάει και παραξενεύτηκα,καθώς ήταν εφτά η ώρα και κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν είναι ξύπνιος τέτοια ώρα,όλοι εκτός από τη μητέρα μου.

"Στον ύπνο σου με έβλεπες ρε μάνα"είπα μόλις τι σήκωσα
"Μην μιλάς έτσι στην μανούλα"
"Εντάξει λατρεία μου! Τι θέλει η όμορφη μανούλα μου;"ρώτησα και έβαλα νερό στο ποτήρι.

"Συγγνώμη αγοράκι μου αλλά δεν θα μπορέσω να έρθω στον αγώνα σήμερα να σε δω,η θεία σου έπεσε και χτύπησε και πρέπει να πάω να την βοηθήσω"είπε και ακουγόταν θλιμμένη.

Μπορεί να μην της άρεσε να με βλέπει να παίζω ξύλο,όμως με στήριζε παντού,πάντα ερχόταν στους σημαντικούς αγώνες μου για να με υποστηρίξει και για αυτό την αγαπώ τόσο πολύ.

Twisted FateWhere stories live. Discover now