Twisted Fate

Κεφάλαιο 27

ΜΑΡΙΝΑ

Δυστυχώς δεν απόλαυσα τόσο πολύ την βόλτα μου με την Εύη.
Σκεφτόμουν συνέχεια τον Άλεξ και συγκεκριμένα την γυναικεία φωνή που άκουσα να τον φωνάζει.

Ξέρω πως ο Άλεξ δεν θα έκανε κάτι,όμως το μυαλό μου έχει πλάσει εκατό διαφορετικά σενάρια.
Φτάσαμε στο σπίτι μου και καθίσαμε να φάμε το φαγητό που πήραμε απ'έξω.

"Γιατί είσαι τόσο χαμένη;"ρώτησε η Εύη και γύρισα να την κοιτάξω.
Πήρα μια βαθιά ανάσα και ξεκίνησα.
"Να,λίγο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο άκουσα μια γυναίκα να φωνάζει το όνομα του"
"Στο στούντιο δεν ήταν;"με ρώτησε και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

"Τότε γιατί σκέφτεσαι βλακείες,προφανώς θα ήταν κάποια κοπέλα που και αυτή αγωνίζεται εκεί,δεν είναι παράξενο,έλα τώρα μην σκέφτεσαι βλακείες ο Άλεξ σε λατρεύει"
"Το ξέρω,απλώς είναι αυτές οι διαβολικές σκέψεις που μπαίνουν στον εγκέφαλο σου και δεν σε αφήνουν"της είπα και άρχισε να γελάει.

"Να δω τι θα κάνουν αυτές οι σκέψεις όταν θα φύγει και θα είστε μακρυά ο ένας από τον άλλον"είπε και εγώ αμέσως σοβαρεψα

"Δεν ξέρω τι θα κάνουμε αν έρθει αυτό το ενδεχόμενο που σίγουρα δηλαδή θα γίνει,ο Άλεξ είναι πολύ καλός αθλητής,θα ήταν ηλίθιοι αν δεν τον επέλεγαν"
"Θα χωρίσετε άμα φύγει για πάντα;"ρώτησε όμως δεν απάντησα.

Δεν ήξερα κιόλας τι να της πω,ήμουν τελείως μπερδεμένη.
"Τέλος πάντων,μην το σκέφτεσαι τώρα,είναι μια συζήτηση που θα πρέπει να την κάνετε από κοντά"σηκώθηκε και μάζεψε τα πράγματά της.

"Πρέπει να φύγω με περιμένει η μάνα μου για να την βοηθήσω με το σπίτι,τα λέμε"είπε και με φίλησε στο μάγουλο.

Με το που έκλεισε η πόρτα,το κινητό μου δονηθηκε,είχα μήνυμα από τον Άλεξ.
"Θα πάω για ύπνο! Σ'αγαπώ"
Διάβασα και ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου.

Του έγραψα καληνύχτα και πως κι εγώ τον αγαπώ.
Δε απάντησε και κατάλαβα πως είχε ήδη κοιμηθεί.

Η υπόλοιπη μέρα πέρασε ήσυχα.
Μίλησα με την μαμά και τον μικρό και τα πράγματα ήταν αρκετά ήρεμα,η μητέρα μου κι εγώ αποφασίσαμε για το καλύτερο όλων να πάμε τον πατέρα μου σε κέντρο απεξάρτησης και απλώς ελπίζουμε για το καλύτερο.