Myślę ciągle o tym samym
Zapisuje wiersze na kartkach wyrwanych z zeszytu
Jak świat musi być okrutny
że gdy płaczesz to lejesz wodę do rzeki
nie mogę przestać pisac
ludzie uciekają w poezje
ale tylko ci co potrafią ją zrozumiec
nie ci, co sucho piszą słowa
długopis staje się ciężki
nie mogę go unieść
nie mogę unieść ciężaru siebie
tak stałam się ciężka
I nie do zrozumienia
ale ja sama nie rozumiem
siebie i innych
mogę tylko wyobrazić sobie ze mam kontrolę
ale nie mam nic
