Camdan beşiğim vardı benim anne
Yerden göğe usulca sallandığım
Bir küçük pamuk yastık
Bir de oyuncak ayım vardı geceleri yokluğunda sarıldığım
Benim camdan ayakkabılarım vardı anne
Mavi camdan ışıltılı ayakkabılar
Toprağın kışın çöken soğuğunda çıplak ayaklarla yürümemek için giydiğim
Bir de yokluğun vardı anne, yokluğun
İçimi dökemediğim yabancılar vardı yanımda
Kalabalıkta yapayalnızdım adeta umutsuzca
Uzun gecelerde kabuslarım vardı anne
Uyanıp da sana sarılamadığımda ağladığım
Parça parça döktüğüm camdan gözyaşlarım vardı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLSİZLER SOKAĞINDA SONBAHAR
PoetryBazıları vardır... Kaderin kaybolmuş sayfalarında uğurlarına ağıtlar yakılmıştır. Bazıları vardır... Gökte köpük köpük bulut yataklarında yatarlarken gözlerinden yağmurlar, dillerinden yıldırımlar saçarlar zalim dünyaya. ve.. Bazıları vardır. Sade...
