Seducing Samantha Del Rio - Completed

CHAPTER 80

Amelia bit her lip. She saw Christian when she was about to go inside the car. He was asking her a favour. It was something she didn't expect.

Hindi niya tuloy alam kung sasabihin niya iyon kay Sam. Or should she just keep it a secret?

Kinuyom niya nang mariin ang kamao niya. Nag lakad na siya papunta sa nag aantay na kotse nang biglang may malakas na tunog ang pumailanlang. It sounded like a siren when a drill or an emergency was taking place.

What the hell is happening?

Amelia looked around and the people suddenly started to gather in one spot. The emergency team are also running towards the commotion.

Biglang kumabog ang dibdib niya sa kaba.

Damn it! Wag naman sana. Piping dasal niya habang tinitingnan ang buong paligid. Should she go there? Should she not? Baka mali lang siya ng akala?

Her heart was racing inside her rib cage and it's making her anxous. She texted Sam pero walang reply galing dito. Hindi rin nito sinasagot ang mga tawag niya.

No...Not Sam, please......I could lose everything but not Samantha!

Nag init ang sulok ng mga mata niya. Then tears started to fall from her eyes. Kung may mangyayaring masama kay Sam ay hindi niya kaya. She wanted a life with Sam.

She ran towards the lobby and her stomach suddenly felt like it was getting hotter and hotter. It was painful but she ignored the pain. Ang mahalaga sa kanya ng mga oras na iyon ay marating ang paliparan.

There are many people who was also running and she pushed to get towards the front. She was being pushed. Nasiko pa nga siya sa tiyan na nag paigik sa kanya.

"Ah!" Mariin siyang napapikit ng mga mata niya. The pain is getting stronger. But she need to see for herself what happened. If Sam wasn't in that accident bakit hindi nito sinasagot ang mga tawag niya? Hindi ugali ni Sam na hindi mag text back o tumawag sa kanya.

She wanted answers! Damn it!

"Anong number daw ng flight ang nagkamalfuntion at nag crash ulit?"

She looked at one of the emergency team na nakasabay niya. HUminto ang mga ito saglit sa harap niya dahil sa paghahabol ng hininga. Pigil niya ang sariling pag hinga sa isasagot nito.

"Number 184 daw."

Nanlaki ang mga mata niya. Her heart started beating hard against her chest in fear. Parang sasabog ang ulo niya dahil biglang lumaki iyon. Habol niya ang hininga habang nakatingin sa mga responding team na inilalabas gamit ang bed trolley ang mga sakay ng eroplanong iyon. Ang iba sa mga ito ay nababalutan na ng kumot.

No..... No.....Ilang beses siyang umiling. Hindi pa din makapaniwala sa narinig niya.

Automatikong tumulo ang mga luha sa mga mata niya. Sam is now her everything and the baby. Ayaw niya itong mawala. Hindi niya alam kung paano siya pag nawala ito.

Nanginginig ang mga paa na humakbang siya palapit sa mga ito. Hinarang niya ang nakita niyang bed trolley na may mga takip ng puting kumot. She wasn't thinking that Sam was in there but she was expecting the worst.

She knew that there was a small possibility of surviving a crash.

"E-Excuse me. Saan makikita ang mga buhay pang pasyente?" Mahigpit ang hawak niya sa kamay nang dumaang emergency team. Her heart felt like it was torn to pieces habang inaantay ang sagot nito.

She wanted to hope. Gusto niyang isipin na buhay si Samantha at masamang panaginip lang ang lahat. She was trying to hold on to her sanity pero ang hirap dahil hindi niya alam ang gagawin niya.

Agad na bumaba ang tingin ng mga ito sa tiyan niya at kung paano niya iyon inaalalayan. The pain was getting worst but she ignored it. Ang mahalaga sa kanya ng mga oras na iyon ay malaman kung anong nangyari kay Sam!

Tumingin ito sa mukha niyang hilam na ng luha. Dumaan ang awa sa mga mata nito. Amelia bit her lip para pigilan ang paghagulgol sa harap ng mga ito.

"Deritso na po sa ospital yung mga napuruhan. Yung iba pong hindi napuruhan ay mino-monitor ng aming nurses and doctors kung kailangan pang pumunta ng ospital."

"W-Where is that?" Nanginig ang boses niya.

"Sa left-wing mam second floor. Katabi po ng domestic flight area."

"T-Thank you." She grasped the hands of the man tightly before letting go.

She held her stomach and ran towards the place he told her. Ilang beses siyang nadapa dahil sa pangiginig ng mga tuhod niya pero wala siyang pakialam. Ang mahalaga sa kanya ng mga oras na iyon ay makita si Sam.

Her knee was scraped and aching so badly.

Namawis bigla ang mga kamay niya at biglang nanlamig iyon. She felt another pain in her stomach and it was excruciating. But she ignored it once again dahil sa takot para sa kaligtasan ni Sam. Halos hindi niya na din marinig ang ingay sa paligid. It was all buzzes and hazy.

Not Sam please.... Not my Samantha. Nag init na naman ang sulok ng mga mata niya hanggang sa tuluyan nang tumulo ang mga luha at naglandas sa pisngi niya. Aligagang tumingin siya sa glass na salamin kung saan may mga eroplano.

Natulala siya nang makitang may mga ambulance na pumalibot doon. There at the other end of the runway is flight number 184. Her mind raced towards the number of seats Sam was on. It was in the middle if she remembers it correctly.

Nanlumo siya nang makita ang itsura ng flight number 184. Yupi ang gilid nang eroplano at halos malukot iyon sa unahan. Hindi gaanong yupi ang gitnang bahagi ng eroplano. The tail was on fire and the emergency team are trying to tame the fire down. Habang unti unting inilalabas ng ibang crew ang mga pasahero. The aircraft would soon explode if the fire wasn't extinguished.

Pinilit niya ang sarili na mag lakad papunta sa Domestic flight area para malaman kung anong nangyari kay Sam. But there were many people there that it was impossible to see the alive passengers of the airplane.

"S-Sam!" Garalgal na ang boses niya nang isigaw niya iyon but Sam didn't run to her. Damn it! "Samantha! For goodness sake! Shout back if you heard me!"

Tumingin sa kanya ang mga tao pero wala siyang pakialam.

Gusto niyang gumising sa napakasamang panaginip na ito. But she knew that it is happening and it is real.

She needs to see for herself! Naglakad siya papunta sa siksikan ng mga taong nag aalala din sa mga kamag-anak at karelasyon ng mga ito.

"E-Excuse me!" Sumiksik siya kahit na maraming nakakasiko sa kanya, still clutching her stomach that is now aching badly.

Wala na siyang paki kung may matamaan siya sa pag tulak niyang iyon. She wanted to go to where Samantha is. Kailangan siya nito ngayon. She pushed through the crowd and a searing pain started to cut in her stomach.

Bigla siyang nanlamig nang may tila tubig na umagos sa gilid ng hita niya. It was coming from between her legs. Horrified. Amelia looked down. Bigla siyang nakaramdam ng hilo nang makita ang dugong umaagos sa pagitan ng hita niya.

Flashbacks of all the things that happened with her and Christian. How she lost the baby and fuck up the marriage. And the pain she felt when she lost her first baby.

"H-Help!" Pumalahaw na siya ng iyak habang hawak hawak ang tiyan niya. Ilang beses siyang umiling habang tinitingnan ang dugong umaagos sa pagitan ng hita niya.

No... If I lost you too, baby. I don't know what I'll do. Please hold on for Mommy. Please...

"H-Help me! Please!"

Her cries made some other people look at her when they saw what was happening to her. May ilang emergency team ang lumapit sa kanya at inilagay siya sa wheelchair.

Amelia felt dizzy all of a sudden. Her eyes are now closing and opening in their own accord.

Palayo siya sa kumpulan ng maraming tao.

Sam........