Αlex's POV
Δεν ξερω τι με εκανε περισσοτερο χαρουμενο. Το οτι ηταν μπροστα μου και με κοιταζε δινοντας μου ελπιδες για μενα ή το οτι με εμπιστευοταν τοσο ευκολα? Ηταν για εμενα κατι που εψαχνα στη ζωη μου εδω και καιρο. Κατι καλο, θεωρω!
" Θελω να μου δωσεις τα πραγματα σου και να περιμενεις εδω. Θα ερθω σε 5 λεπτα με κατι. "
" Συμφωνοι. Μην αργησεις. " Η φωνη της ηταν σαν να με ικετευε. Ηταν τοσο μελωδικη και ελαχιστα βραχνη που σε μαγευε. Την παρακολουθουσα πως εβγαζε το κινητο της απο την τσεπη της, τα γυαλια της απο το κεφαλι της, αποκαλυπτωντας στον κοσμο αυτα τα υπεροχα εκθαβωτικα ματια. Οι κινησεις της εδειχναν πως ηταν χαλαρη και ξεγνοιαστη. Χωρις εννοιες, απλες συγχρονισμενες, μηχανικες κινησεις.
" Οριστε. " Μου εδωσε τα πραγματα της και τα δαχτυλα της ακουμπησαν ελαχιστα τα δικα μου. Με διαπερασε ενας ηλεκτρισμος, πρωτογνωρος για μενα, αλα που ειχα ξανα νιωσει μαζι της.
Περπατησα προς εκει που ειχα αφησει τη μηχανη για να αφησω τωρα κατω απο το καθισμα τα πραγματα μας. Υστερα κινηθηκα προς μια αποθηκη που ειχα νοικιασει εδω για να κραταω τα πραγματα του σερφ και το jet-ski που μου ειχαν κανει περυσι οι γονεις μου δωρο. Ειχα νοκιασει αυτη την αποθηκη εδω γιατι οποτε ερχομουν για να σκεφτω, πολλες φορες εκανα σερφ. Πηρα τη σανιδα μου και πηγα προς την Αθηνα. Αν και δεν ειχε σχεδον καθολου κυμα ηθελα να της δειξω πως μπορει να κανει. Καθως την πλησιαζα παρατηρησα πως ηταν χαμενη στις σκεψεις της. Ειχε καθισει ξανα κατω και κοιταζε εκει που η θαλασσα ενωνονταν με τον ουρανο. Κουνιοταν ελαχιστα μπρος πισω και ταξιδευε μακρυα. Πηγα σιγα σιγα απο πισω της για να την επαναφερω στο τωρα. Αφησα κατω τη σανιδα και καθισα απο πισω της.
"Αθηνα. Ηρθα. Ολα καλα? " της μουρμουρισα στο αυτι σιγανα, σαν νανουρισμα. Αμεσως τιναχτηκε. Τρομαξε. Φυσιολογικο ηταν.
"Ηρθες. Ωραια. " μιλησε σιγανα, ψιθυρος η φωνη της.
" Ναι , ελα, θελω να σου δειξω πως να κανεις σερφ. Το ξερω δεν εχει σχεδον καθολου κυμα αλλα καλυτερα. Θα ειναι ευκολοτ... "
" Μισο λεπτο. Ειναι τελειο που θα μου δειξεις αλλα εχω ενα θεματακι." δεν ειχα τελειωσει την προταση μου οταν με διεκοξε.
Της απαντησα. " Τι συμβενει? "
" Να δεν εχω το μαγιο μου. Εννοω δεν το φοραω. Το πρωι ημουν με τον Kellan και μετα δεν βρηκα της ευκαιρια γιατι ηρθα κατευθειαν να σε βρω..."
ESTÁS LEYENDO
Στιγμες
RomanceΠιστευεις παντα πως μπορεις να ξεφυγεις απο το παρελθον, ή μαλλον απο τις στιγμες του? Η απαντηση ειναι μια. ΟΧΙ. Σε κυνηγουν για παντα. Ακομα και οταν δεν το θες. Ειμαι η Αθηνα και ζω πλεον στην Αμερικη, λογω της αρρωστιας μου. Καρκινος. Ειμαι υγιε...