Chapter 7

126 41 13
                                    

"විසිඑකයි මන් මෝඩයෙක් විසි දෙකයි මන් බූරුවෙක් විසිතුනයි මන් මෝඩයෙක්"

ටීම්දෙක්කට ලමයිව බෙදාගත්තු මින්හෝයි සුගයි එයාලගේ වැඩ පටන් ගත්තා.

ටේවයි කුකීවයි තමන්ගේ ටීම් එකට ගත්තු  සුගා එයාලට දෙන්න හොද දඩුවමක් හිතුවා.

"තමුන් කියනවා බලන්න මිනිත්තුවක කතාවක්..හරියටම මිනිත්තුවයි.."

ජිමින් ටේගේ ක්ලාස් එකේම ලමයෙක් උන බෝගම් දිහාට ඇගිල්ල දික් කරලා කියද්දි තඩි කෙල ගුලියක් ගිල්ල කොල්ලා කතාවක් මතක් කලා..

"ඉක්මන් කරනවා."

බ්‍රේක් ටයිම් එක ඉවර වේවී කියලා බය වුන සුගාකෑ ගහද්දි ඔරලෝසුව දිහා බැලුව බෝගම් කියන්න කතාවක් මතක් කරගත්තා..

"ඔන්න එකමත් එක රටක ඉන්නෙක් හිටියා එයා ඉන්නකොට ඉන්නකොට ඉන්නකොට ඉන්නකොට ඉන්නකොට ඉන්නා කොටවෙලා ගියා.."

"මොකක්ද යකු ඒ කතාව.."

"ඇයි මන් ඒක මිනිත්තුවෙන් කියලා ඉවර කලා 🥲🥲🥲"

"ආ හා හරි හරි තමුන් ගිහින් කෑම එක කනවා.."

"ඒයි ඔය කොල්ලා..මොකක්ද තමුන්ගේ නම.."

"කිම් ටේහියුන්...."

"ම්..ලස්සන නමක්නේ...කියනවා බලන්න බක වරක් චක්කරේ..."

ටේටේ දිහාට අත දික් කරලා කතාකල හොබී එයාට බකවරක් චක්කරේ කියන්න කියද්දි ජූන්ව මතක් කරගත්ත ටේටේ චක්කරේ කියන්න ගත්තා..

"බකවරක් එක බක එකයි බකවරක් දෙක බක දෙකයි බකවරක් තුන බක තුනයි බකවරක් හතර බක හතරයි.."

"ඔහොම නෙමේනේ ඕක කියන්නේ.."

"ඒත් මන් චක්කරේ කියන්නේ එහෙමනේ.."

"දෙවියනේ මේ කොල්ලොන්ට මොකද වෙලා තීන්නේ..."

මේ පාර බැජ් එකේ එය මොඩ් වෙලා තීන විදිහ දරාගන්න බැරි උන හොබී එයාගෙ ඔලුවේ අත ගහගත්තා...

----------------------------------------------------------
ඔන්න තව අප්ඩේට් ඉල්ලපු අයට..😁

මගේ කාර්ඩ් එක ඉවර වෙන්න ඔන්න මෙන්න..පුලුවන් උනොත් විතරක් මන් තව එකක් දෙන්නම් 🙃

Attention please  //𝗰𝗼𝗺𝗽𝗹𝗲𝘁𝗲𝗱//Donde viven las historias. Descúbrelo ahora