ჩემი ცხოვრება - მე ეს შევძელი (ქართული)( დასრულებული )

3

სახლში მივედით, ოთახში აიტანა ყველაფერი გიორგიმ .. კარადა გადაააწყო და ტანსაცმლისთვის ადგილი გამინთვისუფლა , სანამ კარადაში ვცდილობდი ტანსაცმლის დალაგებას საწოლზე იჯდა და მიყურებდა ... მაღიზიანებდა მისი მზერა რომელსაც ვგრძნობდი . მალევე დედამისმა დაგვიძახა და გვითხრა რომ ჩემი მშობლები და ძმა მოდიოდნენ .. ფანჯარასთან ვიდექი და ჭიშკარს ვუყურებდი .. მალევე გამოჩნდა მამაჩემის მანქანაც იქიდან ჯერ დედა და დათო გადმოვიდნენ და მეც მაშინვე ქვევით ჩავედი . კარი თინამ გააღო ჯერ დედაჩემი შემლვიდა უკან კი დათო და მამაჩემი შემოყვნენ. ..

- დათო..
- ბუბუ , როგორ ხარ ?

მინდოდა მეთქვა ცუდად , სახლში მინდათქო მაგრამ ვერ ვუთხარი .

- კარგად ბროო..
- იდიოტო ბავშვო , ესაა ოცნებების ახდენა მინდაო ? რა დროს შეყვარებულიაო?? ან აქამდე როგორ დამიმალე რომ გიყვარდა..
- ყველაფერს ხომ არ მოგიყვებოდი ..
- ესაა შენი ქმარი??
- კი , გაიცანი გიორგი , გიორგი გაიცანი ჩემი ძმა დათო ..
- სასიამოვნოა ..
- იქნებ ქორწილზე დავიწყოთ უკვე ფიქრი ..

ჩემი და დათოს გარდა ყველა ქორწილზე საუბრობდა..

- ბუბუ..
- ხოუუ
- მორჩი მაიმუნობას შენი ქორწილი იგეგმება აქეთ რას ზიხარ.
- დედა მიხედავს ... ქორწილი რომ მდომნოდა არ გამოვიპარებოდი , ამიტომ მკიდიაააა..
- ბუბუ რაღაც არ მონწონხარ, ხომ იცი რომ ყველაფერი შეგიძლია მითხრა , უცნაურად იქცევი .
- არაფერია მართლა..
- მარიამ... მოდი დე..
- დედა გეძახის წამოდი ეხლა..

მივედი , დივანსა და სავარაძლებში იჯდნენ და საუბრობდნენ.. ჩემი ძმა დივანზე დაჯდა და გვერძე მივუჯექი..

- მარიამ .. ვისი დაპატიჟება გინდა ქორწილში ?
- დათოს მეგობრების..
- კლასელები ? მასწავლებლები ??
-არა !
-რატომ?
- არ მინდა!
- კარგი.. როგორც გინდა... მაგრამ არ ფიქრობ რომ სირცხვილია მათი არ დაპატიჟება ?
- ის არაა სირცხვილი 15 წლის რომ ვთხოვდები და 25 წლის ბიჭზე ??
- ბუბუ.. შენთვითონ არ გინდოდა ეს ??
- აუუუ .. კიი... მაგრამ არ მინდოდა ქორწილი.. მასთან ერთად ვცხოვრობ და ეს არაა საკმარისი ?!