Kapıyı açıp içeriye girdim. Kapının arkasında biraz bekledikten sonra pencere yaklaşıp onun gidip gitmediğine baktım.Tam o anda koşarak geçti,bir elde tam omzumun üzerinden"akşama misafir var yeni patron ailesiyle bu akşam misafirimiz ve sende bu yemekte yanımızda olacaksın." sözlerinden sonra " ben de mi? Neden ama o sıkıcı insanlarla oturmak işkence gibi olur yapma anne yalvarırım..."hafifçe saçlarımı okşayarak"evet sen de olacaksın. Odana kapanmanı istemiyorum. Hem bakarsın senin yaşlarındaki oğluyla iyi anlaşırsın hı ne dersin?"soruyu cevaplamadan merdivenleri ikişer çıkarak odama gittim. Yatağın üstüne atladım. Uykuya dalmış olmalıyım ki annem "selin uyan misafirler biraz sonra gelecek hadi mavi elbiseni giy." gözlerimi açıp tamam anne sen git giyinip geliyorum. Annem odadan çıktığında tekrer uyuyacaktım ki tekrer kapıyı açıp " seni seviyorum baban geldi seni bekliyor" diye gülümseyerek kapıyı kapattı. Annem olmazsaydı hiçkimse için aşağıya inmezdim ama inmeliyim offff... Pencerenin önüne geldiğimde perdeyi kaldırıp dışarıya baktım. Neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyorum.
