Ona hayran hayran bakmaktan vazgeçip " neden?" dedim. Çünkü onun benim sorularım karşısındaki tepkilerinin neden bu kadar büyük olduğunu öğrenmek istiyordum.
Anlamazdan gelerek" sence, elin kanadığı için pansuman yapıyorum. Başka bir nedeni yok. Senin için sirun mu?" gözlerini gözlerimle buluşmasını engeller gibi son sargıyıda yaptı.
Gerçekten bu umursamaz tavırları sinirlerime gidiyor." bırak ben hallederim. Sana sormaya çalıştığım şey...." derin bir nefes alıp " sana sormaya çalıştığım şey, bugün neden benim soruma cevap vermek yerine bana saldırmandı. Yanında olmamı istemiyorsan beni burada tutmak zorunda değilsin. Tamam belki kız arkadaşın var bundan rahtsız oldun ama hala o saçma kızmana bir anlam veremiyorum. Bana hiçbir şey olmaz onlar bana bir şey yapamazlar. Yani tam olarak...offfff sadece benden ne isteyebilirler ki! Ben onlara kötü bir şey yapmadım. Sadece ihale yüzünden eğer böyle yapıyorsalar ben...ben işi bırakırım o zaman benim peşimi bırakırlar belkı." bu söylediğimden ben bile emin değildim ama onun tavrının anlamını öğrenmek için her tür saçmalığı yapmaya hazırdım. " neyse sen benim saçmalıklarıma aldırma ben gidip yiyecek bir şeyler hazırlayayım, seni bilmem ama ben çok acıktım." saçmalıklarımın üstünü örtmeye çalıştım, gayet de beşarılı oldum. Nereden çıkardın, ben bile örtpas işlemi yaptığını anladım. Hiç beşarılı değilsin. diyebilirsiniz ama onun şu anki gülümsemesi anlamadığı anlamına geliyor benim için.
Mutfağa gidip fırından Can'ın hazırladığı yemeği masaya koydum. "Ben" arkamdaki sesin ensemden gelmesiyle elime aldığım bardağı elimden düşürdüm ama Bay öküz bardağı hiç zorlanmadan tuttu.
Ağzım açık ona ve bardağa baktım.
O ise tam yanımda mutfak tezgahına yaslanıp anlatmak istediği şeyi zorlanarak anlatmaya başladı.
" 3 yıl önceydi. Sen o zaman burada değildin, sedece beben şirkette çalışıyordu. Senden de bahsederdi. Neyse ben o gün babanla konuştuktan sonra şirketten çıktım. Senin bana soru sorduğun yerde önüme biri atladı. Çok şaşırdım kapıyı açıp dışarıya çıkacağım sırada o kız kalkıp hızlıza arabaya bildi.
Siyah gözlerini gözlerime dikip onu götürmemi istedi. Sanki bir kafesteydim de anahtarı onun elindeymiş gibi söylediğini yaptım." gözleri dolmuştu, yutkunarak sözlerine devam etti.
" Eve götüremezdim. Ailem zaten beni evlendirmek için bahane ararken bunu yapamazdım. Keşke yapsaydım o zaman belki burada olurdu." tepkimi ölçermiş gibi dönüp yüzüme baktı. Benimse beynimde " keşke yapsadım o zaman belki burada olurdu " lafı bir ok gibi saplanmıştı. Tamam biraz kıskandım belki. Öf tamam kalbimle, aklımla ve hatta ruhumla kıskandım o da bunu farketmiş olmalı ki sırıttı. " kıskandığını belli etmeseydin bari." yuh ya bu bir insana özellikle bir kıza söylenir mi ya. Hızla kızaran yanaklarımla ters ters baktım." sen kaşınıyorsun ama ben neden seni kıskanayım ki hıh." bu dediğime ben bile inanmadım o inanmışmıdır acaba?
" tamam öyle kabul edelim, neyse zaten ben de öyle düşünmüştüm." herhalinden bu durumdan hoşlandığı açıkça ortadaydı.
