Kitabımızın şu ana kadar en uzun olan bölümüne hosgelmissiniz
Şöyle bölüme geçebilirsiniz, iyi okumalarrrr💗
-
Jungkook
Tae
cok kötüypm
kriwz geciriyorm yine
evde kimswe yok yardpm et
iletildi
[03.45]
(görüldü)
[03.46]
Taehyung
Jungkook?
Buraya bak sakinleşmeye çalış
şehir dışındayım yanına
gelemeyeceğim ve dediklerimi
yapıyorsun şimdi
Seni arayacağım sende açıyorsun
tamam mı?
Jungkook
hıhımm
Taehyung kişisi görüntülü arıyor..
Kabul et / Reddet
"Kook bakayım sana göster kendini.."
Jungkook yavaşça hem telefonu yüzüne tutmaya çalışıyor hem de elleri deli gibi titriyordu, ağlamaktan kan çanağına dönmüş gözleriyle karşısında endişeli bir şekilde onu izleyen Taehyung duruyodu.
"Şimdi dediklerimi yapacaksın tamam mı? Beni onaylamak için kafanı salla ki beni anlayabildiğini göreyim."
Jungkook kriz anında duyduğu uğultulu seslerin arasından bir Taehyung'u duyuyor bir tek onun sesini seçebiliyordu yavaşça kafasını salladı.
Yüzü kıpkırmızı göz altları şişmiş ve morarmıştı. Jungkook çok stres yaptığı zamanlarda hep böyle olurdu nefes alamıyor kendini kontrol edemiyordu.
Ve bu zamana kadar ise sevgilisi Taehyung onun ataklarını durduran tek kişiydi..
"Tamam bebeğim şimdi balkona çıkacağız ve hava almaya çalışacaksın anladın mı?"
Jungkook odasında bulunan balkonun kapısını açtı ve onun dediği gibi balkona çıktı.
"Telefonu seni görebileceğim bir yere koyabilir misin kafanı sallayıp koyman yeterli."
Kesik nefeslerin arasından sağa sola bakındı Jungkook ve en sonunda koyabilecek yeri bulduğunda telefonunu kendi görünecek şekilde koydu.
"Aşkım benim ellerini boğazından çek sakince nefes almaya çalış, başaracağını ikimiz de biliyoruz."
Jungkook Taehyung'un sesini tekrar duyduğunu dolu gözlerini kameraya çevirdi ve ellerini boğazından indirdi.
O haliyle bile Taehyung'u incelemeye çalışıyor her anını yeniden hafızasına kazıyordu.
"Güzel bebeğim çevir kafanı gökyüzüne önce derin bir nefes al gözlerini kapat ve sadece yanında olduğumu düşün.. sana sarılıyorum sen de hep yaptığın gibi ellerinle omuzlarımı çekiştirip başını oraya gömüyorsun."
Jungkook anında hayal ettiği görüntüyle boğazından çıkan hıçkırığa engel olamamış çoktan ağlamaya başlamıştı bile
"Ştt Kook ne yapıyorsun sen? Sakinleşiyorduk en son değil mi ağlamayacaksın bana bakar mısın lütfen"
Jungkook göz yaşları arasında telefonu eline aldı
"Tae... seni özledim."
Ve peşinden bir hıçkırık sesi daha..
Fısıltıyla söylemişti ama o kadar yoğun ve duygulu çıkmıştı ki sesi
"Yapma Jungkook dayanamıyorum her şeyi siktir edip geleceğim yanına alıp götüreceğim seni buralardan o olacak."
Bu sırada Jungkook yavaşça sakinleşmiş kriz anını yine Taehyung sayesinde atlatmıştı.
"Daha fazla durma orada üşütüp hasta olacaksın hadi geç odana"
Ve ardından tekrar konuştu,
"Telefonu kapatmayacağım sen de kapatma uyuduğunu görmek istiyorum."
Jungkook yatağına uzanırken tek yapabildiği elinde ki telefonu sıkıca tutmaktı.
"Hâlâ ağlıyorsun.. saklama gözyaşlarını benden, ağladığını görebiliyorum."
Jungkook Taehyung'un sesiyle başını gömdüğü yastıktan kaldırmış kızarmış gözleriyle Taehyung'a bakmaya başlamıştı.
Tam o sırada yavaşça telefona doğru eğilen Taehyung karşısında Jungkook'ta aynı hareketi yaptı.
"Olmaz Kook şimdi zamanı değil. Ama söz veriyorum sana geri geleceğim. Sen de söz vereceksin sana yeniden gelene kadar kendine dikkat edeceksin."
Taehyung sessizce fısıldadığı sırada Jungkook onu onaylamak için işaret parmağını kameraya kaldırmıştı bu onların arasında birbirlerine söz vermelerinin simgesiydi.
Taehyung'da işaret parmağını kameraya kaldırmış yeniden buluşacaklarına dair birbirlerine söz vermişlerdi.
Sonrasında ise Jungkook uykuya dalmış, arkasında bütün gece ağlayarak onu izleyen Taehyung'dan habersiz bir şekilde...
-
Hiiiağğğ böyle bir sahne yazmak çok istiyordum ve sonunda yazdım sanırım
of of
Nasıl olmuş inanın hiç bilmiyorum deneyimsiz olduğum için hatalarım olabilir affedin
Hemen şuraya görüşlerinizi
alabilir miyim??^^
Seni seviyorum dikkat et kendine.<3
Adieuu!!!
