-ON-

22 2 0
                                    

Rosie ile çok konuşmamıyorduk fakat iyi bir arkadaşlığımız olabilirdi. Belkide bunun için çabalamalıyım..
Gece saat 3de hava almak için dışarıya çıktım ve Rosie'yi gördüm.

L:Rosie?

R:Lisa! Uh. Noldu?

L:Hava almaya çıkmıştım ve seni gördüm. Napıyorsun?

R:hiç. Oturuyordum. Gel istersen..

Rosie'nin yanına oturdum ve biraz konuştuk. Ardından beraber odamıza döndük. Sabah olunca kahvaltı için kafeteryaya gittiler ama ben gitmedim çünkü sabahları pek bişey yemek istemem. Onlar gelene kadar bişey yapmadan oturdum. Saat 10'da geldiler

R:Lisa!

L:mhm?

R:Senin için biraz yemek paketledim. Yer misin?

L:hayır. Boşver.

R:noldu?

L:birşeyim yok.

Cidden birşeyim yoktu ama Rosie bunu anlamadı. Saat 2'ye kadar birşey yemedim.

R:Lisa artık birşeyler yemen gerek..

Rosie beni fazla düşünmeye başlamıştı. Yoksa abartıyor muydum?
Hayır kesinlikle abartıyorum..

R:uhm Lisa?

L:mhm

R:birşeyler yiyecek misin?

L:hayır. Yemeyeceğim

Deyip dışarı çıktım ve kabinden olabildiğince uzaklaştım. Bir banka oturup düşünmeye başladım. Acaba cidden beni seviyor mudur? Hayır. Ama ya seviyorsa? Kafam çok karışık..

L:ne yapacağım ben.

Yeji:uhm ne konuda-

L:ne zamandan beri ordasın?!

Yeji:uhm yeni geldim ve benim yerimde ne yapıyorsun?

L:oh sadece. Boşver oturuyordum sadece.

Yeji:uhm peki ne konuda ne yapacaksın¿

L:sana söyleyemem..

Yeji:neden?

L:Çünkü.. Rosie ile ilgili. Ona söylerse-

Yeji:söylemem söz veriyorum şimdi bana ne olduğunu söyle.

L:Rosie'den hoşlanıyor muyum yoksa hoşlanmıyor muyum bilmiyorum..

Yeji:ah, o seni sevmiyor..

L:oh peki. Görüşürüz.

Yeji:görüşürüz

Cidden sevmiyordu beni. Artık biliyordum. Kendi kulaklarımla duymuştum. Ama neden hala onun için yaşıyor muşum gibi geliyor?
"Ah!"
Bunları düşünürken yürüyordum ve önüme bakmadığım için yere kapaklandım.

L:ugh! Dizim acıyor.

Jen:hey! Lalisa.

L:Jennie yürü git birde senle uğraşmayayım.

Jen:Sakin ol sadece beni Rosie'den kurtardığın için sağol.

L:uh? rica ederim.

Jennie öylece önümde durdu ve bende o sırada ayağa kalktım.

L:Biz küsüz Jennie.

Jen:biliyorum herhalde.

Jen: Bana birşey yapamazsın Lisa.

Jen:hahah. Çık, şimdi.

L:ne?

Birisi arkamdan gelip kolumu tuttu.

L:benim burada olacağımı biliyordum değil mi.

Jen:elbette biliyordum. Şimdi ağlamanı görmek istiyorum.

Sadece sustum. Başka birşey söylemedim.

Jen:hangisiyle başlayalım? Bıçakla başlayalım mı ister misin?

L:Hayır! Yapma.

O sırada Jennie çoktan bıçağını çıkarmıştı neyseki fazla büyük değilmiş. Ardından arkama geçip kolumu sıkıca tuttu. Bıçağı alıp kolumu kesti. Acısını o kadar hissediyordum ki. Bağırmak istiyordum ama sanki birşey beni engelliyordu.

L:yapma.. lütfen.

Jen:huh? Koluna bu kadar yetermi? Bacağın ne güne duruyor?

L:yapma lütfen. Lütfen.

O sırada Jennie önüme geçip aşağı eğildi ve bıçağını eline alıp kesti. Fazla acımamıştı. Ağlamıyordum. Ona istediğini vermeyecektim.
Jennie "bu kadar yeter" deyip kolumu bir kez daha kesip çekip gitti. Ardından kolumu tutan kişi beni yere attı ve gitti. Kollarım fazlasıyla acıyorlardı. Başta kollarıma bakmaya korkuyordum. Sonra kollarıma baktım ve büyük çizikler vardı, hepsine kanıyorlardı. Hızlıca lavaboya gittim neyseki lavabolarda medkitler var. Hızlıca bir bandaj aldım ve önce ellerimi yıkadım sonra bandajladım ve kabine doğru yöneldim. Hızlıca gidip uzunkollu giymeliydim. Kabine girdiğim gibi yatağıma çıkıp üstümü değişirdim ve arkamı döndüğümde Rosie bana bakıyordu..

Sonraki bölüm..
Acaba Rosie ne düşünüyor?
Üzgünüm.
..

Aşk Ve Acı [chaelisa]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin