Şiirler

Karamsarlık

Tan yeri ağarırken kaybolan gölgeler bu dünyada bir yerim olmadığını fısıldıyordu.

İnsan kim olduğunu bilmediginde hayat ne kadar da zor oluyordu.

Ufak bir umut ışığı kol gezerken karanlıkta,

Düşünceler bir çığ gibi büyüyordu zihnin ufuklarında.

Ve gerçekler basit bir sapanla seni avladığında,

Anlayacaksın bu dünyanın bir kaçışı olmadığını da.

Ne yaparsan yap bir hiç olacaksın!

İstediğin kadar dene, asla başaramayacaksın.

Dünya gösterecek sana kaç bucak olduğunu,

Ve anlayacaksın oyunun içindeki kaybolmuşluğunu.

Ama asla yok olmaktan korkma.

Çünkü var olmayan yok da olamaz, unutma.