Şiirler

Tersine

Hayatımdan çıkmak istiyorum,
Yanıma hiçbir şey almadan.
Yalnızca kaçmak istiyorum,
Kimseden veya herkesten,
Kaçmak istiyorum yalnızca kendimden.

Silgim olsa ilk kendimi silerdim,
Sopa bulsam ilk kendimi döverdim,
Orak bulsam ilk kendime saplardım,
Kürek bulsam yaş toprağı kazardım,
Altında mezarımı yaşatırdım.

Pompalı tüfekteki ilk kurşunla,
Kendi kalbimi vururdum.
Cebimdeki son parayı,
Mezarımda saklardım.
O kadar bencilim ki!
O kadar bencilim ki,
Son paramı da kendime yatırırdım.
Bir bardak suya bile yetmese,
Veyahut milyonlar da etse,
Yine kendime yatırırdım,
Öleceğimi bile bile.

Psikolog olsam tedavi edemem kendimi.
Terzi olsam söküğümü dikemem.
Hayırsever olsam,
Ah, evet!
Hayır derdim muhtemelen her şeye.
Adı üstünde "Hayır"ı severim kendimce!

Azrail olsam kendi canımı alırdım.
Katil olsam kendi kanımda boğulurdum.
Ağaç olsam ilk kendime oksijen bulurdum.
Gerçek olsam ilk kendimden soğurdum.

Rüya olsam ilk kendimi bilincimden atardım.
Kabus olsam ilk yaratığı sahneye ben çağırırdım.
Kalem olsam kağıdımı bulamaz,
Kağıt olsam kalemleri kırardım.

Ben öyle bir varlığım ki,
Olsam da olmasam da,
Yaşasam da yaşamasam da,
Hiç yeterli olmazdım herhalde şu hayatta.

Ama dedim ya!
Gerçek değilim.
İllüzyonum ben senin kafanda.
Yansımanım gözlerindeki mezarda.
Ölü biri değilim ama varolmadım zamanla.
Gerçeği severim ama örtünürüm yalanla.

Ben sadece süslü birkaç satırdan ibaretim.
Unutacağın bir pusulanın güneye dönük ibresiyim.
Kuzeye döndürmeye çalışma!
Ben zaten yanlışın en doğru yönündeyim.

Güneye ilerle kahraman,
Zira kuzey değil ki bir mutlak doğru!
Tersine bir dünyada, yalanları benimse.
Ben bir illüzyonum, yalanlarım ibremde.
Sadece güneye ilerle,
Yani pusulanın gösterdiği yöne...