Solan Zakkumlar | Gay

38

Soğuktan buz tutan ellerimle odayı karıştırıyordum beş dakikadır. Eskiden annemin ıvır zıvır olarak gördüğü her şeyi koyduğu kutu abimle benim eski odamdaydı ama kalem bulamıyordum içinde.

Tam pes etmek üzereyken bulduğum kalemlik ile sırıtıp elime aldım. Sonunda bulmuştum, beş dakika soğukta işkence çekmeme değmişti. Kutunun dibindeki defteri çekip çıkardığımda kutuyu olduğu gibi bırakıp defterin üstünü annemin beyaz çarşaflarından birine sildim. Nasıl olsa burayı kullanmıyordu.

Yerden kalkıp sobanın kurulu olduğu salona döndüğümde Sıraç'ın gözleri bana çevrildi. Sobanın önünde çizdiğim kestaneleri temizliyordu. Gülümseyip elimdeki defteri kaldırdım. "İsim şehir oynayacağız!" Dediğimde kaşları havalansada gülümsedi. Onunla vakit geçirmek istiyordum.

Elindeki kaseyi kenara koyduğunda kapıyı örtüp yanına kuruldum. Bakışları direkt bana odaklı olduğu için heyecanlansamda düşünmemeye çalıştım.

Defterden kendime yaprak koparıp defteri ona uzattığımda yazarken zorlanmamasını düşünüyordum. En ufak bir zorluk çekmesin diye elimden gelen her şeyi yapardım.

İkimize de kalem çıkardığımda ondan birazcık uzağa kayıp kağıdı yere koydum. "Bir harf söyle." Dediğimde duraksayıp gözlerini kıstı. "A" Dediğinde yüzümü buruşturdum. Gidip en kolay harfi seçmişti.

Kalemi kağıda yaslayıp neredeyse kırk saniye içinde tüm kağıdı doldurduğumda hevesle dikeldim. O da son yazısını yazarken bana kısa bir bakış atıp dikeldi. Önce ben bitirmiştim.

"A ile isim?" Diye sorduğumda kağıdına bakıp cevapladı. "Ali." Dediğinde ona ciddi misin dercesine baktım. "Yav benim adım Ali diye ben de Ali yazdım, sen niye benim adımı yazıyorsun al işte beş puan aldık." Huysuzlanıp isim yerine beş puan yazdım.

"Söylenme söylenme." Dediğinde gülüyordu. S harfi gelince bende onun adını yazacaktım.

"A ile şehir?" Diye sorup çayımdan bir yudum aldım. Sobadan mı kaynaklanıyor bilmiyordum ama çay ayrı bir güzeldi sanki.