အခ်ိန္ေတြတေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုးေနခ့ဲတယ္
သူနဲ႕ Yunho နဲ႕ႀကားမွလည္း ဘာမွျဖစ္မလာခ့ဲေပ
တစ္စံုတစ္ခုျဖစ္လာဖို႔လည္းသူမႀကိဳးစားမိေပ
ဒါေပမယ့္ yunho အေႀကာင္းေတြ သူအျမဲနားစြင့္ေနခ့ဲတယ္
အခုမပတ္သတ္ေပမယ့္တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့တစ္နည္းနည္းႏွင့္သူတို႔ပတ္သတ္မယ္လို႕သူယံုႀကည္ထားမိတယ္
၂၀၀၇ ၁ ၁၂
သူစာေမးပြဲေျဖျပီး၍ အိမ္သို႔ျပန္လာခ့ဲတယ္ အိမ္မွာ အေမေနမေကာင္းေပ အေမႏွလံုးေရာဂါ ပိုဆိုးလာခ့ဲတယ္
ဒါေႀကာင့္ သူဘာကိုမွဂရုမစိုက္ႏိုင္ခ့ဲေပ
အေဖကလည္းခရီးသြားေနေတာ့ အိမ္မွာအေမတစ္ေယာက္သာရွိေနသည္
အိမ္ထဲသို႕သူဝင္လိုက္ခ်ိန္ေတြ ေအးစက္မွဳတစ္ခုကိုသူစတင္ခံစားမိသည္ စိတ္ထင္ေနတာပါလို႕သူကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္လိုက္တယ္
CM'momး သားျပန္လာျပီလား
CM: ဟုတ္က့ဲပါ ေမေမ
CM'momး ေျဖေရာေျဖႏိုင္ရဲ႕လား သားစာေမးပြဲေျဖခ်ိန္မွာ အေမေႀကာင့္ သားကိုအေႏွာက္အယွက္ေပးသလိုျဖစ္ေနတယ္
CM: ေမေမကလည္း မဟုတ္တာေတြေျပာေနျပန္ျပီ သားအဆင္ေျပပါတယ္ ေမေမေႀကာင့္ သားကဘာကိုအဆင္မေျပျဖစ္ရမွာလဲ သားမွာ ဒီအေမနဲ႕ ဒီအေဖပဲရွိတာ ေမေမသာ ေနေကာင္းေအာင္ေန သားအတြက္ဘာမွမလိုဘူး
ခ်မ္းမင္ကသူ႔အေမကိုဖတ္ကာေျပာလိုက္သည္
CM'Momး ေအးပါသားရယ္ ဒီလိုသားမ်ိဳးေလးရွိလို႔ အေမမွာအျမဲဂုဏ္ယူေနရတာ
CM: ဟုတ္ကဲ့ ဒီေန႔ေဖေဖျပန္လာမယ္ေျပာတယ္ ညစာအတူစားႀကရေအာင္ ေမေမ
ခဏေနာ္ သားအက်ီၤလဲလိုက္ဦးမယ္
သူအေပၚသို႔တက္သြားလိုက္သည္
အက်ီၤလဲေနတုန္းမွာပင္ ေအာက္ထပ္က လဲက်သံတစ္ခ်ိဳ႕ႀကားလိုက္ရသည္
သူေအာက္ထပ္ကိုအလ်င္အျမန္ေျပးဆင္းသြားတ့ဲအခ်ိန္မွာဖုန္းေဘးမွာ သူ႔အေမလဲက်ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္
CM: ေမေမ ေမေမ သတိထားပါဦး ေမေမ ဘာျဖစ္တာလဲ
သူေအာ္ေခၚေနေပမယ့္ သူ႔အေမကသတိလစ္ေနဆဲပါ
သူသူ႔အေမေဘးနားမွာတြဲလဲက်ေနတ့ဲဖုန္းကိုယူကိုင္လိုက္တယ္
CM: ဟယ္လို ဘာကိစၥ ရွိလို႔ပါလဲခင္ဗ်ာ
Unknowး ဟုတ္က့ဲပါ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေဆးရံုကပါ Mr.Shim ကားအက္စီးဒင့္ ျဖစ္မွဳအတြက္ အေႀကာင္းႀကားတာပါ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေဆးရံုကိုအျမန္ဆံုးလာခ့ဲေစခ်င္ပါတယ္
အသံတို႕သည္ တစ္ေျဖးေျဖးေဝးသြားပါသည္ သူဘာလုပ္ရမွန္းမသိေပ
သူ သူ႔အေမကို ေပြ႕လိုက္သည္
ေမေမ ဟုသူေခၚႀကည့္သည္
သူတစ္စံုတစ္ခုကိုနားလည္လိုက္ပါတဟ္
သူ႕ရင္ေတြတစ္စစီေႀကကြဲသြားသလိုပင္
သူအေမွာင္ထဲေရာက္သြားသလိုပင္
စ်ာပနပြဲ သည္ ငိုသံကင္းမ့ဲေနသည္
သူမငိုခ့ဲပါ မိဘႏွစ္ပါးကိုဆံုးရွဳံးရျခင္းဟာ သူ႔အတြက္ကမၻာပ်က္ေနသကဲ႕သို႕ပင္
သို႕ေသာ္ သူ႔စိတ္ေရာကိုယ္ပါေတာင့္ခဲေနခ့ဲသည္
ဂ်ပန္မွာရွိေနတ့ဲသူ႔အေဒၚမိသားစုကိုေတာ့ သူဒီမနက္မွာပင္အေႀကာင္းႀကားခ့ဲျပီးျဖစ္သည္
သူ႔အေဒၚကေတာ့ငိုေနခ့ဲတယ္ ဒါေပမယ့္ သူငိုဖို႕စြမ္းအားမရွိပါ
သူေရွ႕ဆက္ဖို႔ရွိေသးသည္
လုပ္စရာေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးသည္
သူ အိမ္ျပန္ဖို႔ စ်ာပနပြဲကေန ထြက္ခ့ဲသည္
ထိုအခ်ိန္မွာ သူ yunho ကို ျမင္လိုက္သည္
yunho ငိုေနခ့ဲပါသည္
ခန္းမက်ယ္ႀကီးရဲ႕ေမွာင္မိုက္ျခင္း
ေအးစက္စက္ အေငြ႕အသက္ေတြ
ျပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဆံုးရွဳံးမွဳ
Yunho ရဲ႕ဆံုးရွဳံးမွဳ
သူဝမ္းနည္းမိပါတယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အတြက္ေတာ့အခြင့္ထူးတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္
yunho မ်က္ႏွာကို ေနာက္ဆံုးအေနျဖင့္ သူျမင္ခြင့္ရသည္
ေနာက္ႏွစ္ရက္အႀကာတြင္ သူ ဂ်ပန္ကိုသြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္
ဟိုမွာပင္ အေျခခ်ေတာ့မည္ဟုသူစိတ္ကူးထားသည္
yunho အရမ္းခံစားေနရသည္ သူဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိေပ
အနီးအနားရွိ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္တြင္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္သူဝယ္လိုက္သည္
ျပီးေတာ့မုန္႔တစ္ခု သူဝယ္သည္
yunho အနားသို႕တစ္ျဖည္းျဖည္းသူေလ်ာက္သြားမိသည္
အရင္လို တုန္လွဳပ္မေနပါ ေႀကာက္ရြ႕ံမေနေတာ့ေပ
သူေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရယ္ မုန႔္တစ္ခုရယ္ လက္ကိုင္ပဝါ တစ္ထည္ရယ္
Yunho ေဘးနားတြင္ သူခ်ထားခ့ဲသည္
သူေနာက္ကိုလွည့္မႀကည့္ပါ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွသူမေျပာခ့ဲပါ
သူစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ yunho ကိုႏဳတ္ဆက္မိသည္
ႏွဳတ္ဆက္ပါတယ္ Yunho ငါတို႔ရဲ႔ေနာက္ဆံုးေတြ႕ဆံုမွဳပဲျဖစ္လိမါ့မယ္
ျပန္ေတြ႕ျဖစ္ခ့ဲရင္ေတာင္ မင္းကို မသိေတာ့တ့ဲလူတစ္ေယာက္လို ုဖစ္ေနဖို႔ငါ့ကိုယ္ငါေမွ်ာ္လင့္မိတယ္
