Chapter 1: Welcome, Keres

10 1 0
                                    

"Fix yourself, Constantine. Please look presentable even just for this week." I mentally rolled my eyes after hearing Xenon's voice.

"Bakit ba kase kailangan ako don? Eh, alam mo namang madami akong gagawin lalo na at ikaw lang naman ang magiging substitute teacher don." sabi ko at iritadong inayos ang blazer na suot ko.

"Kailangan ko lang ng magpapanggap na transferee and perfect lang na ikaw ang isama ko dahil halos same age kayo ng mga magiging temporary students ko." sabi niya at tinuro ang necktie nya kaya naman napairap ako.

"You have time to be a substitute teacher yet you can't find time to learn how to fix your own tie." iritadong bulong ko.

Gisingin ba naman ako ng maaga para daw samahan ko siyang pumasok sa Knight University since nautusan daw siyang may gawin don. Ewan ko lang kung ano yon at di ko din alam kung bakit kailangang kasama ako.

Monday ngayon and it's supposed to be my training day and now I feel like I'm going back to my damn boring college days.

Ayoko talaga.

"Fix your face too.. Mukha kang aswang na pinilit lumabas ng umaga." natatawang sabi niya kaya naman sinamaan ko siya ng tingin.

Langyang toh.

"Bwiset," bulong ko bago kunin ang backpack na binili niya daw kahapon para sakin.

Tignan mo namili siya kahapon ng hindi ako kasama tapos bandang huli para sakin daw yung nga pinamili niya.

Desisyon talaga, feeling batas.

Ramdam ko ang pagsunod niya sakin at rinig ko rin siya dahil tawa siya ng tawa. Tuluyan na ngang nasiraan ng bait si Xenon, siguro kailangan ko ng tumawag ng ambulansya. Kinuha ko ang phone ko na nakapatong sa center table sa sala. I dialed the number of a friend of mine at inabot ng tatlong ring bago masagot ang tawag.

"What can I do for you, Constantine?" bungad sakin sa kabilang linya.

"Magpapa-reserve lang sana ako ng ambulance at ng room sa isang mental facility." blangkong sabi ko at narinig ko ang halakhak ni Dion sa kabilang linya.

"Are you going to send Xenon?" natatawang tanong niya sakin kaya naman napangisi ako.

"Yes," sagot ko na naging dahilan na naman ng pagtawa niya.

Natutuwa na masyado toh, ipadala ko din kaya?

"Did he wake you up early in the morning while you're having your peaceful sleep?" tanong niya na nakapag pabuntong hininga sakin.

"Yes and you know that I slept late last night." sabi ko at huminto sa harap ng sasakyan Xenon.

Dahil nakaparada ang sasakyan ni Xenon sa harap ng bahay namin dito sa village, I have a full front view of the house he owned. I have my own house but he suggested to me that I should live with him for the mean time for my safety.

"But you can't send him away, you can't even sleep well at night when he's away from you." sabi niya na nakapagpatigil sakin.

No..

"You've been treating him the worst but you think of him as your older-"

"Shup up." sabi ko at umayos ng tayo nang makita si Xenon na palapit sakin.

"I don't want any word about it." yun ang huling sinabi ko bago ko siya babaan ng tawag.

"What's with your grim face?" Xenon asked while playing with his keys.

I looked at the neighboring house when i felt like someone is watching me but I found no one.

"Wala tara na.. Minamadali mo ako tapos ikaw tong mabagal kumilos." pagsusungit ko pero imbes na mainis siya ay tinawanan lang niya ako.

Mask Series 1: Under Her MaskWhere stories live. Discover now