1. bölüm

910 21 23
                                    

Aşk neydi...

O başkasını severken senin  onu  sevmen de  aşk   sayılırmıydı

Onun her  elini  tuttuğunda

Her sarıldığında  ne kadar  mutlu  oluyorlarsa

Benim  kalbimde  bi o kadar acı çekiyordu

Kararlıydım ömrümü   bi zavallı  gibi onları  izleyerek geçirmek istemiyordum  uzaklaşamazdım da mert  benim kader  ortağımdı

Geceleri   başımı   her yastığa koydugumda  onu düşünmenin verdiği  mutluluk zamanla  yerini  acıya  bırakmıştı   sondu  artık  ona karşı   olan hislerimden bu gece  vazgeçecektim.

Sabah  gözümü açtığımda  direk  telefonuma  saate  baktım
Okula  geç  kalıyordum   acele bir  şekilde üstümü   giyinip çantamı  aldım  ve  çıktım  evden .

Hızlı adımlarla okula doğru  yol  aldim geç  kalktığım için  taramadan  çıktığım  saclarimi toplamaya   çalışırken ani  frenle  bir  araba  dizlerimin tam önünde  duruverdi
Korkmuştum sürücüye   doğru  döndüğümde arabayı  araz 'ın  kullandığını  farkettim

Korkudan  kal  gelmişti  araz ise yanıma  gelerek  prenses  iyimisin   diye  sesleniyordu
Kendime  geldiğimde dengesizmisin nesin  araz  dikkat  etsene  diye bağırdım

Araz ise ondan hiç beklenmeyecek  şekilde özür  diliyor görmediğini  kafasının dalgın olduğunu  söyleyip duruyordu
Sakinleşince  neyse  tamam  diyerek   okula  doğru yola  koyuluyordum ki araz   tutup   beni  engelledi prenses  gel beraber  gidelim.

Pardon ya sen kim oluyorsun da  ben  seninle  beraber  gideceğim  allah  bilir  aklın da  ne  tilkiler  dönüyordur
Senin 

Sacmalama  prenses   ne  tilkisi  insanlık  edeyim dedim

Sen ne anlarsın be  insanlıktan geldiğimiz   günden   beri   bana ve  arkadaşlarıma yapmadığın  kötülük kalmadı  
Bunu dememle  sinirlenen  araz arabasına  atladığı gibi  gitti

Araz'dan...

Sinirden  küplere  binmiştim  ne  hakla  benle  böyle konuşuyordu  alt tarafı  yardımcı  olmak istedim ikimizde  aynı  yere gidecektik sonuçta  
Dengesiz  araz sanane  iyilik senin neyine o kim ki  ona   yardim etmeye çalışıyorsun   bir  anlık boşluğuma  geldi.
arabadan  indim okulun kapısından   içeri  girdiğimde  herkez  sınıflara  giriyordu   kıl  payı  derse yetistim
Hoca  tam  yoklama alırken  aylinin adını  söyledi ki aylin  içeri girdi
O içeri  girdiğin de  neden  bilinmez  bana bi rahatlama  geldi    sanki  onun yok yazılması beni ne  ilgilendiriyorsa      
Dönüp telefona  baktım kafamı   tekrar kaldırdığımda  göz  göze  geldik
gözlerinin rengini  gece  gibi karanlık  saçlarının  beyaz  teniyle uyumunu dudaklarının  guzelligi...

karşimda  duran bu zarif  prenses  bende  degisik  bir  his  uyandırıyordu

Zil  çalmıştı    aylin  ve arkadaşları  mirketin  annesinin yaptığı  kekten  yiyolar  aralarında  gülüşerek  sohbet  ediyorlardı içimden  bir  sataşma isteği doğdu
  mirkete para  uzattım  
kekle  felan uğraşmayın  alin şu parayı sabahlari poğaça  alırsınız biterse  geri gel dedim
mirketin elinden parayı alan aylin iyice  bana  sokuldu gözlerimin içine  bakarak verdiğim parayı gömleğimin cebine koyup eline  üstüne  koydu

O  an   elini  kalbimde  hissetmekmi  yoksa o güzel  gözlerinin  gözlerime  öyle  derin bakmasımı  bilmem  tutulmuştum kitlenmistim kalbimin yerinden çıkacak gibi atıyordu

Aylin  
al  bunu  bunda  fakirin yetimin hakkı  vardır  ayrıca paranla  hava atma senin sülaleni yedi  kez  satın alacak  bir  evi bırakıp  çıktım ben  deyip geri çekildi

noluyor bana ya  şu kızın karşısında  tek  kelime  edemiyorum
dikkat  çekmemek için geri çekildim hemen

Gelinciklerle tam birbirimize girecekken  sadi hoca girdi  sınıfa uyarısıyla herkez  yerine geçti  ve  ders  başladı
Bana  ne olduğunu  neden  böyle  olduğumu anlamaya  çalışıyordum aylinle  göz  göze  gelmekten  korkuyordum insan  yaşadığı  hissiyatin ne olduğunu bilmez mi bilemiyorum  ve  bu düşünceler beni  onunla  daha  cok  uğraşma  düşüncesini  doğuruyordu.

Aylin'den
okul  çıkışı  havalandırma  grubuyla  zülfikar ve meleğin  saz  çalıp   şarkı  söylediği parka  gittik onlar  sokak şarkıcılığı  yaparken bizde  onlara usul usul eşlik  ediyorduk
Meleğim  güzel arkadaşım  hayatın da sesin  kadar güzel  olur  inşallah
Zülfikar  onu  hiç üzmeyecek birisi ikisi  ne  şanslı  birbirlerini anlayan  sahiplenen  her türlü acıyı kederi beraber  yaşayan  bir  sevdaları var

Gözlerim  o an  mert'e kaydı dalgın  dalgın biseyler  düşünüyordu  şarkının verdiği  romantik  etkiyle    dusundugu  gizemden  başkası  olamazdı  içten içe  yine  kırılmıştım

Sonra  dün gece  uyumadan önce  kendime  verdiğim  söz  aklıma  geldi
Asla  dışa  vuramayacağım  hislerimi susturup gruba  isim  dolduğunu gitmem  gerektiğini söyledim
Mirket  bende   eve geçeceğim diyerek bana eşlik  etti 
Melege  akşam bana   geliyorsun   itiraz  yok diyerek    vedalaştım.

Ben aperatif  biseyler  hazırladıktan  sonra    melek  geldi    eve birlikte  hazırladıklarımı yedik  ders  çalıştık ve   sohbet edip   yataklara geçtik 
Yine  aklıma  mert  gelmişti
kafamı sağa sola  sallayarak  düşüncelerimden arınmaya  çalıştım

sonra  aklıma birden  araz  geldi
Her gün  benimle uğraşacak  bisey  buluyordu

Bu düşüncelerle  gözlerim uykuya yenik  düşmüş   uyumuştum

Bir Kelebek Hikayesi - ARLiNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin