အဆုံးသတ္ကိုျမင္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ခ်ီေက်ာင္းၾကမ္းျပင္ကေန ႐ုတ္တရက္ ထရပ္လိုက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ system ကိုလွမ္းေမးလိုက္တယ္။
“ဒီကမ႓ာက လူသစ္ေတြအတြက္ ဆိုတာေသခ်ာရဲ႕လား?”
[ဒါေပါ့။ ဒီကမ႓ာက လြယ္လြန္းတယ္မလား?]
လြယ္တယ္?
ဒါကေသေအာင္ခက္တယ္ဟ!
ခ်ီေက်ာင္း ေခါင္းတစ္ခုလုံး တဒုန္းဒုန္းျမည္လာသလိုပဲ။ သူ႕ေခါင္းကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ေျပာလိုက္တယ္။
“အက်ဥ္းခ်ဳပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ငါကလူေတြအမ်ားႀကီးကို ျမဴဆြယ္ၿပီး သူတို႔ေတြအားလုံးနဲ႔လည္း ပတ္သက္ထားရဦးမယ္ေပါ့။ ”
[ဒါေပါ့]
“လီရိဟန္ဆီကေန ကုမၸဏီလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကိုခိုး၊ သူ႕ၿပိဳင္ဘက္ေတြဆီကိုေရာင္း၊ ၿပီးတာနဲ႔ သူ႕ေျခေထာက္ေတြကို ထိခိုက္သြားေစမယ့္ လုပ္ၾကံမႈႀကီးကိုလည္းလုပ္ရဦးမယ္။”
[အမွန္ပါပဲ]
“လီရိဟန္ ကလဲ့စားျပန္ေခ်တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့လည္း အရင္ဆုံး ႏိုင္ငံျခားမွာ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ဘဝနဲ႔ေနရမယ္။ ျပန္လာေတာ့လည္း ေျခေထာက္လည္းခ်ိဳးခံရ မ်က္လုံးလည္းေဖာက္ထုတ္ခံရၿပီး အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲမွာပဲ အဆာလြန္ၿပီး ေသရမယ္ေပါ့။”
[အတိအက်ပါပဲ။ လုံးဝကို မလြယ္လြန္းဘူးလား။]
ခ်ီေက်ာင္းေတာ့ ငိုခ်မိေတာ့မယ္။
“အခုမွ ေနာင္တရမယ္ဆို အရမ္းေနာက္က်ေနၿပီလားဟင္? ငါေတာ့ ဒီကမ႓ာထဲကေန တိတ္တဆိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာက ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္။ ငါတို႔ခ်ိတ္ဆက္မႈကို ျပန္ျဖတ္ရေအာင္ေလ.....”
Hostတစ္ေယာက္ စိတ္ဓါတ္က်ေနတာကို စတင္ခံစားမိလိုက္တာနဲ႔ systemဟာ သူ႕ကိုေျဖာင္းျဖဖို႔ အျမန္ ႀကိဳးစားေလေတာ့တယ္။
[မေၾကာက္ပါနဲ႔။ ငါက နာက်င္မႈေတြကို ပမာဏတစ္ခုအထိ ကာကြယ္ေပးႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ရည္းစားေတြကိစၥကလည္း အတုလုပ္လို႔ ရပါတယ္ေလ။ ငါမင္းကို ေဆးရည္တစ္ပုလင္း ေပးလို႔ရတယ္။ အလကားေနာ္။ မင္းသာ ေသခ်ာလုပ္မယ္ဆိုရင္ မင္းတို႔ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ဘယ္သူမွသိမွာမဟုတ္ဘူး။]
YOU ARE READING
ငါက တကယ့်ကို အမှိုက်ကောင် shou system! (Arc-1)
RomanceJust a fun translation. All credit goes to original author and English translator.
