ငါက တကယ့်ကို အမှိုက်ကောင် shou system! (Arc-1)

Chapter 2.1 ( Zawgyi )

ခ်ီေက်ာင္းကို အိပ္ယာထဲ ေနရာခ်ေပးၿပီးေတာ့မွ လီရိဟန္ ထၿပီး တံခါးဆီသြားလိုက္တယ္။

လီရိဟန္က အနက္ေရာင္႐ွပ္ဝတ္ထားၿပီး သူ႕အက်ႌလက္က နက္ျပာေရာင္ၾကယ္သီးေတြက ညေနေနဝင္ခ်ိန္မွာေတာင္ တလက္လက္ေတာက္ပေနတယ္။ သူပုံစံက အျပင္သြားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပင္ဆင္ထားတယ္။

သူတံခါးဆီကို ေလွ်ာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ေတာ္ထိန္းလို ဝတ္စားထားတဲ့  လူႀကီးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ လီရိဟန္က ထိုလူႀကီးကို အသံနိမ့္နိမ့္နဲ႔ စကားတခ်ိဳ႕ေျပာၿပီး ျပန္လွည့္လာတယ္။

“ငါ က်န္းပိုကို ဆရာဝန္ေခၚခိုင္းထားတယ္” လီရိဟန္က အိပ္ယာေဘးမွာ ရပ္ေနတယ္။ သူ႕ရဲ႕တည္ၿငိမ္တဲ့မ်က္လုံးအစုံက ခ်ီေက်ာင္းအေပၚ ၾကည့္ေနေလတယ္။

[ခ်ီယြမ္က မေန႔ညက တစ္ညလုံး ပါတီသြားၿပီး ေပ်ာ္ပါးေနတာ … အိမ္ျပန္လာတာနဲ႔ တန္းအိပါသြားတာပဲ …အဲ့ေတာ့ မင္း ညကေသာက္တာ မ်ားသြားလို႔ဆိုၿပီးေျပာလိုက္ … သူသံသယဝင္မွာမဟုတ္ဘူး]

System ေျပာတာနားေထာင္ၿပီးေနာက္မွာ ခ်ီေက်ာင္း ေစာင္ကို နည္းနည္း အရင္ဆြဲတင္လိုက္တယ္။
“ကြၽန္ေတာ္ ညက ေသာက္တာ နည္းနည္းမ်ားသြားလို႔ ….ရီေဝေဝျဖစ္ေနတာပါ”

လီရိဟန္က ခ်ီယြမ့္အေၾကာင္းကို စိတ္မဝင္စားေပမယ့္ သိသင့္သေလာက္ေတာ့ သိတယ္။ ခ်ီ‌ယြမ္ ဒီအိမ္ကိုေျပာင္းလာၿပီး မုန္႔ဖိုးေတြပိုရလာကတည္းက ေသာက္စရာေနရာမ်ိဳးစုံကို သြားေလ့႐ွိတယ္။ ေန႔တိုင္း သူ႕တကၠသိုလ္က ‘အစ္မႀကီး’ ဆိုသူေတြနဲ႔ လုံးေထြးေနတတ္တာ။ သူတို႔ သြားေသာက္ရင္ေသာက္ မဟုတ္ရင္လည္း လွည့္ပတ္ၿပီး ကစား‌ေနတတ္ၾကတာ။

လီရိဟန္ သူ႕ကို မ်က္ခုံးပင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အခုေလးတင္႐ွိေနခဲ့တဲ့ သူ႕ရဲ႕ႏူးညံ့မႈေတြက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို  ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ သူ႕ေလသံမာမာနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ “ခ်ီယြမ္… ငါမင္းကို ဒီည က်န္းလုပ္ငန္းစုရဲ႕ ပရဟိတပြဲကိုသြားရမယ္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ပါတ္က ေျပာထားတယ္။ မင္းက အဲ့တာကို ေမ့သြားတာလား …ဂ႐ုမစိုက္တာလား?”