Chapter twenty two: Hallucinations

318 4 0
                                    

Chapter twenty two: Hallucinations

Drake's P.O.V

"Sir, good morning, Sir!" a C.O.C.C applicant. Nag-salute siya. "Sir, permission to talk, sir?"

"Go on." I replied.

"Do we have a form later sir?"

"Yes."

"Sir, thank you, sir!" at umalis na siya.

"Oh, De Silva, come back here." I have an idea. Nilabas ko yung roses sa bag ko. "Please give this to Miss Marasigan. Don't tell her it was from me, okay?"

"Sir, yes, sir!"

"Okay, you may go."

Last night, I realized something. Since kontrabida naman na ako dati pa at sinisira si Fara at Gio, lulubusin ko na. Kung kelangan ng santongpaspasan para makuha ulit si Fara, gagawin ko. Masama, alam ko. Pero hindi ko magagawang maging maligaya, kung di ko siya makukuha.

I just walked inside an empty room para mag-isip ulit.

"Drake, sweetie." Crap! Eto nanaman tong Kirsten na to.

"What now?" At hinawakan niya yung kamay ko. I shuddered.

"Well, I just want to say sorry kahapon." I think... I have an idea. >:)

"Kirsten... You know I love you right?" At yun, hinawakan ko bewang niya.

"I know, we have a plan of making her miserable diba?"

"Yes, and I guess kelangan nating ituloy yun." Patawarin mo ko Fara, pero kapag nasaktan ka, yun lang ang paraan para makuha kita.

"What do you mean, sweetie?" Nilapit ko yung mukha ko sakanya, our nose nearly touching their tips.

"Say sorry to her and befriend with her. Tapos, gain her trust." Nanlaki ang mata niya.

"Sorry? Di ako mababang tao Drake. I just can't say sorry like that."

"But that is the plan, kung sisirain natin siya, kelangan malapit ka sakanya, para mas masaktan siya. At isa pa, magkukunwari ka lang naman eh. Magaling ka naman makipagplastikan."

"Oo nga pero..." Nag-puppy dog eyes ako. "Okay, Para sayo." At lumayo na siya.

"Thanks Kirsten. Kaya mahal na mahal kita eh." Gross! Napakasinungaling mo Drake! Si Fara ang mahal mo, di yan!

"Yes, I know. But you know what? I love you more." Si Fara, si Fara ang palaging nagsasabi sa akin nun. I closed my eyes and when I opened it, it was Fara that I saw.

"I love you most." Fara smiled widely.

"I love you more than anything." She's so Fara. Those are the exact words Fara tells me.

"I love you more than my life." She hugged me. I felt warmth. I hugged her back.

"Je T'aime." Huh? Since when did Fara speak French? And right then I saw Kirsten's face. Yes, she was the one. I touched her face, hindi siya si Fara, at kahit kelan, di siya magiging si Fara.

"I've got to go, Fa-- Kirsten." Muntik na yun.

"Ganun lang yun? Walang souvenir?" sabi niya. Teka, alam ko na ang sinasabi niya. Niyakap ko siya and kissed her and while doing so...

Si Fara. Siya ang naiisip kong kasama ko ngayon. Si Fara Jewel Marasigan, ang babaeng mahal na mahal ko. Ang pag-aari ko. Aking lang siya, kung di ko makukuha...

Walang makakakuha sakanya. >:D

A/N:  Di mapigilang mag-update. Wala pa ako pics ng 'FLIPXIDE', baka next update na. Yown, VOTE PO KAYO AH! :)) Recommend niyo rin sa friends niyo. :) I need readers. Hoho. Atsaka po, support niyo rin yung Impossibly Possible ah? Hoho. :)))) ~~ Jewel <3

Miss AmnesiaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon