☆☆☆☆♡⃛ အခ်စ္က သူေစစားရာ ♡⃛ ☆☆☆☆
( Part - 8 )
ေဂဟာေရာက္ေတာ့ ေျခာက္နာရီခြဲေနၿပီေလ။
ျဖဴျဖဴ မွာ ေၾကာက္ၿပီး စက္ဘီးကို အသားကုန္
နင္းလာလိုက္ရတာ။
dangerous ေကာင္ကို စိတ္ေတြတိုလိုက္တာ
အရမ္းပဲ။ ညိဳေလးကို ထမင္းေကြၽးတာလည္း
ေနာက္က်။ ေဂဟာက ကေလးေတြ ထမင္း
ေကြၽးတာလည္း ေနာက္က်သြားခဲ့သည္။
မာသာ ကို ႏိွပ္ေတာင္ ႏိွပ္မေပးလိုက္ရပါ။ဒါေတြ
အားလံုးက ဒင္းေၾကာင့္ပင္။ ဒါတင္မကေသး
လိမ္မိတာအတြက္ ျဖဴျဖဴ ကို စိတ္ပူၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့
မာသာ နဲ႔ ေထြးေထြးေၾကာင့္လည္း ျဖဴျဖဴ
ကိုယ္ ျဖဴျဖဴ အျပစ္ရိွသလို ခံစားေနရသည္။
" ယုကီေလး က ကင္ဆာေနာက္ဆံုး အဆင့္
ျဖစ္ေနၿပီ ျဖဴေလး....."
အေတြးမ်ား ေယာက္ယက္ခတ္ေနရင္းကေန
ျဖဴျဖဴ နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနတဲ့
မာသာ က ဆိုလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ျဖဴျဖဴ
တစ္ကိုယ္လံုး တုန္လႈပ္သြားမိသည္။
" မိဘေတြမ်ား သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတာပဲ....
ေရာဂါရိွေတာ့ ဒီေဂဟာကို လာပို႔ၾက..
မသိရင္ ပန္းၿမိဳင္ေဂဟာ က သူတို႔အတြက္
အသုဘက်ေနတာပဲ..... "
စိတ္တိုစြာနဲ႔ ဝင္ေျပာလာတဲ့ sister ေထြး
စကားေတြက မွန္ေနေတာ့ ျဖဴျဖဴ ၿငိမ္ပဲ
နားေထာင္ေနမိသည္။ ဒါေၾကာင့္ ရွစ္ႏွစ္အရြယ္
ယုကီေလးကို ဒီကို လာပို႔တာကိုး။
ယုကီေလး ဒီေရာက္တာ တစ္လပဲရိွေသးေပမဲ့
ျဖဴျဖဴတို႔ အတြက္ တစ္လက တစ္ႏွစ္လိုေပ။
" မာသာ ယုကီေလး ကို ကယ္လို႔မရေတာ့ဘူး
လားဟင္....?? "
စိတ္အားထက္သန္စြာ ျဖဴျဖဴ ေမးလိုက္ေပမဲ့
ျပန္ေျဖလာတဲ့ မာသာ အေျဖက ျဖဴျဖဴ အတြက္
အားေလ်ာ့ေစသည္။
" မရေတာ့ဘူး ျဖဴေလး.... ယုကီေလး
ေရာဂါက ကြၽမ္းေနၿပီ... ဒါေၾကာင့္ သူ႕ မိဘေတြက
ဒီကို လာပို႔တာေလ....မာသာ ထင္ေတာ့
ထင္ပါရဲ႕ ယုကီေလး ႏွာေခါင္းေသြး ခဏခဏ
လွ်ံေနတယ္ဆိုကတည္းက....ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒါကို
ေနပူလို႔ လွ်ံတယ္ပဲ မာသာက ထင္ေနခဲ့တာ "
" ဟုတ္ပါ့ မာသာ.... မိဘေတြမ်ား လုပ္ရက္ပါ့
အစကတည္းက ကင္ဆာျဖစ္ေနရင္လည္း
ေျပာေလ.... အနည္းဆံုးေတာ့ ေဆး႐ုံသြားၿပီး
ယုကီေလး အတြက္ အခ်ိန္ဆြဲေပးလို႔ ရေသး
တယ္.... အခုေတာ့ အသက္ရွင္ဖို႔က တစ္ပတ္တဲ့...
ဒီေတာ့ ေထြးေထြးတို႔က ဘာလုပ္ရေတာ့မွာလဲ
ကေလးကို တစ္လတည္းနဲ႔ သံေယာဇဥ္ေတြက
တြယ္ေနၿပီ... အခု ယုကီေလး ထြက္သြားမွာကို
ဒီတိုင္းပဲ ၾကည့္ေနရေတာ့မွာလား.....?? "
VOUS LISEZ
အချစ်ကသူစေစားရာ 🌚🌚 ( ခေါင်ယံမှိုင်း + လွန်ကြိုးဖြူဖြူ)
Roman d'amourအမႊာခ်င္း တူေပမယ့္ သူမရဲ႕ ေမြးဖြားမႈမွာ ဒိြလိင္ ပါဝင္ေနတဲ့အတြက္ ဖခင္ ျဖစ္သူရဲ႕ စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရတဲ့ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ.... ဒိြလိင္ ျဖစ္တဲ့ လြန္ႀကိဳးျဖဴျဖဴ ကုိေတာ့ ဖခင္ ျဖစ္သူက စြန္႔ပစ္တာေတာင္ ႐ိုး႐ိုးတန္းတန္း မစြန္႔ပစ္ခိုင္းဘဲ ရထားလမ္းေပၚ စြန္...
