Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
¤
Jeongin uyumadığı tüm gece boyunca yanındaki sevgilisinin güzelliğini izlemişti. Uzun saçlarında onu uyandırmamaya özen göstererek ellerini gezdirmeye bayılıyordu. Uyurken dışarı çıkardığı dolgun dudaklarına bakmak ve arada kelebek kadar hafif öpücükler kondurmaktan çok mutluydu.
Onun alarmının az sonra çalacağını bildiğinden sevgisini biraz daha sert göstermeye başlamıştı. Hyunjin, dudağına bırakılan son öpücükten sonra "Her sabah böyle uyanmak istiyorum." Demişti.
"Keşke," dedi Jeongin onun saçlarını karıştırırken. İşleri olduğu zaman kedi evinde kalmak zorunda oluyordu. "Kalkmalısın artık."
Hyunjin gerinerek doğruldu. Onların uyandığını fark eden Kkami küçük adım sesleriyle koşarak yanlarına gelmişti. Sahibi onun küçük bedenini kucağına almış sarılarak severken burnunu öpücüklere boğuyordu. Arada yüzüne atılan dil darbeleri hiç umrunda değildi.
"Kıskandım." Diye homurdandı Jeongin.
"İyileşince sana daha fazlasını yapacağım merak etme!"
"Sevgilim doktor. Bence çok çabuk iyileşirim."
O kalkıp hazırlanırken yatakta daha rahat bir pozisyona geçti. Sevgilisi gittikten sonra uyumayı, böylece günü çabuk geçirmeyi ve olabildiğince çabuk yeniden onu görmeyi planlıyordu.
"Kkami'yi almaya üst kattaki çocuk gelecek. Senin evde olduğunu söylerim. Rahatsız etmez merak etme." Mırıltıyla cevap alınca dönüp yatağa bakmıştı. Gözleri kapalı bir şekilde mayışmış Jeongin'i görünce gülümseyip yüzünün çeşitli yerlerini öptü ve onu uyandırmaması için Kkami'yi de alarak odadan çıkmıştı.
Köpeğinin mamasını ve suyunu tazeledikten sonra kendiyle, uyanınca yemesi için Jeongin'e bir şeyler hazırlayıp eşyalarını alarak evden çıktı. Gitmeden önce son kez Kkami'nin tüylerini hırpalamıştı. Bugün nöbeti olduğu ve ancak sabaha karşı eve gideceği için mutsuzdu. Normalde yorgunluğu o kadar takmazdı çünkü işini seviyordu ama Jeongin'i yaralı haliyle yalnız bırakacak olmaktan memnun değildi. Belki kendiyle günleri değişmeye bir iş arkadaşını ikna edebilirdi?
Asistan odasına girip eşyalarını bırakırken tanıdıklarına selam vermişti. Kendine bir bardak kahve alırken her zamanki gibi dosyalara gömülmüş yakın arkadaşı Minho için de doldurmuştu. Yanına gidip artık rutin olmuş bir şekilde bardağı verirken dosyaların hangi hastaya ait olduğuna baktı. Tam da tahmin ettiği kişiydi: Han Jisung
