Bloody. -hyunin-

sekiz.

Hyunjin'den.
Biricik Yang'ım bir çeşit büyüye maruz kalmıştı. Bu yüzden tüm baloyu hiç saymış ve onun başından ayrılmamıştım. Davetliler kaçmazdı fakat yang'ım elimden kaçıp gidebilirdi.

İlk dansımı onunla yapmak istiyordum zaten o yoksa ne anlamı kaldı dansın. Değil mi?

Kendisi ile şuan evli sayılıyorduk çünkü ısırmıştım onu. Yaptığım en büyük ahmaklık falandı. Şuan arzulama duygusu onun için fazlalaşacak ve beni arzulayacaktı geçici bir süreç olsa dahi garip olacaktı.

Jisung'dan jeongin'in yanında kalmasını istemiştim. Başka kimseye emanet edemezdim.

Aldığım habere göre Yang'ım uyanmıştı ama dediğim gibi hem halsiz hem de tüm duyguları pik yapmıştı. Her şeyi en uçta yaşıyor bazı şeyleri de çok istiyordu.

Çok..

Bende çalışma odamdan çıkmamaya çalışarak kendimi avutuyordum.
Çünkü çıkarsam jeongin kendine hakim olamaz ve yaşanmaması gereken bir takım şeyler yaşanabilirdi. Sonrasında da kendini suçlayıp depresyona da girebilirdi.

Buna izin vermeyecektim.

Çünkü nefret ettiğim melez türünden biriyle ciddi bir ilişkim olmuştu. Şaşırtıcı bir şekilde de kimi niye bu büyüyü yaptığını bulamamıştım. Kokusuna bile dayanamazken nasıl olur da eşim diye tanıtacaktım.

Bir elimi saçlarımdan geçirdim ve diğer elimdeki şaraptan bir yudum aldım. Dört duvar arasında kalmak ne zamandan beri bu kadar zor olmuştu?

Balkona çıktım,geri içeri girdim,tütünümden içtim,şarabımı bitirdim,kitap okumayı denedim. Bunların hepsini denedim.

Ama içimdeki his beni jeongin'in yanına göndermeye çalışıyordu. Ya birazdan ben yenik düşüp gidecektim. Ya da jeongin buraya gelecekti.

İkinci seçeneği tercih ediyordum. Çünkü ben gidersem beni suçlayacaktı. En iyisi onun yanıma gelmesiydi.

Dediğim gibi de oldu çok geçmeden yang kapımı çalıyordu. Kapının önüne geçip anahtarı çevirdim ve kapıyı açtım.

"Efendim,yardım edin.. Lütfen... "

"Neyin var küçüğüm,anlat bana"

"B-ben bilmiyorum,kötü hissediyorum."

"Hmm gel bakalım buraya"

Kollarımı açmış ve onun gelmesini beklemiştim. Kollarımın arasına girip başını boynuma gömmüştü. Kapıyı kapatıp tekrardan kilitledim. Yatağıma doğru yavaş adımlarla ilerleyip ilk jeongin'i yatırdım ardından yanına uzandım.

Ufak mırıltılar çıkartıyordu. Çok tatlıydı.
Bir melez için böyle düşüneceğimi teyzem ve halam duysa beni kendi elleri ile öldürürlerdi emindim. Neyseki babam ve annem kızmıyor.

Jeongin uyuyor gibiydi ama tam olarak da o modda değildi. Terlemişti. Baya fazla terlemişti.

"Bir sorun mu var yang? "

"Sorunun ne olduğunu bilsem zaten söylerdim,içgüdülerim beni yanına getirdi. "

"Çok aşık olmuş ruhun bana"

"Yok öyle birşey sadece şuan sana ihtiyaç duyuyorum"