Bloody. -hyunin-

on.

Hyunjin'den.
Arabadayken gergindim, gergindim çünkü Yang'ıma zarar verilmesi fikri beni bunaltmıştı. Ne kadar gerizekalı oldumu düşünmek de sinirlendiriyordu beni. Yani kaç yıldır yanımda olan kâhyam, Yang Jeongin'i tanıyamamıştım.

Kendimi suçlamayı asla bırakmayacağım sanırım.

Sonunda Lia'nın köşküne giriş yapmıştım. Adamlarıma kapıda beklemelerini olası duyabileceği seslerde içeriye girmelerini emretmiş ve yanlarından ayrılmıştım.

İçeriye gergin ve sinirli bir şekilde adımlamıştım.

"LİA!"

"Aşkım"

Uzun merdivenlerden Lia tüm sinir bozuculuğu ile iniyordu.

"JEONGİN NEREDE, SENİ ÖLDÜRMEDEN YERİNİ SÖYLESEN İYİ EDERSİN"

"Canım biraz sakin olsana. Zindanda kendisi, adamlarım güzelce attılar herhangi bir yara almamasına dikkat ederek" diyip gülmüştü.

"YA ŞİMDİ GETİRİRSİN YA DA SENİ BURADA HEMEN ŞİMDİ ÖLDÜRÜRÜM"

Tırnaklarımı çıkartmış ve ona yavaşça yaklaşmıştım.

Suratı asılmış ve dümdüz suratıma bakmaya başlamıştı.

"Gidin Yang Jeongin'i getirin! "

Adamlarına emrettiğinde biraz da olsa sakinleşmiş ama belli etmemiştim.

"Jeongin'i neden kaçırdın derdin neydi senin gerizekalı bir kadın değilsin sanıyordum."

"O.. Ona çok yakınsın hyunjin, kıskandım, cidden onu kıskandım. Basit bir kâhyayı kıskandım ben. "

"O benim için basit bir kâhya değil! "

"Bunu biliyorum... "

"Elimde olsa bunu yaptığın için seni öldürürdüm Lia, kendine gel. Gözümde zeki bir kadın olarak kal!"

Ağlamaya başlamıştı.

"Özür dilerim, özür dilerim bu yaptığım fazlaydı cidden özür dilerim hyunjin lütfen benimle konuşmayı kesme. Lütfen. "

"Lia.. Sanırım hayatımda görüp görebileceğim en düşüncesiz insansın, Yang'ın bende olan önemini bildiğin halde konuşmayı kesme diyorsun ya" güldüm. "Komik"

Jeongin'i muhafızları getirince bitkin haline iyice bakmıştım.

"Jeongin, iyi misin?"

"İyiyim ben, asıl siz iyi misiniz efendim"

"Yürüyebilir misin? "

"Hmhm"

Lia'ya acır gibi son kez baktıktan sonra bir elimi jeongin'in beline koymuş ve onun elini de omzuma atmıştım.

Adamlarımı çağırıp yardım istedikten sonra atlı arabama binmiştik.

"Jeongin.. Ben, ben özür dilerim"

"Hayır efendim, benim özür dilemem gerek asıl"

"Sus"

Elimi çenesine koyup bana bakmasını sağlamıştım.

Hafif dolmaya başlayan gözleri ile bana bakmıştı.

"Bir yerinde birşey var mı"

"Y-yok."

"Yalan söyleme! "

"Sırtım biraz ağrıyor"

"Malikanede  iyice ilgileneceğim seninle biraz bekle tamam mı? "