→School Basement-Hyunin←

•4 - Öğrenci dosyası

"Bu durumdan kimseye bahsetmemenizi rica ediyorum." dedi Hyunjin.

"Şüphen olmasın. Ama eğer sen gecikirsen, ailenle ben iletişime geçeceğim haberin olsun. Dosya konusuna gelirsek, elimden geldiğince yardımcı olacağım tabii ki."

"Saolun hocam."

"Gün içinde devamsızlık yapmanızı istemiyorum. Hem böylece dikkat de çekmezsiniz. Okul çıkışı yanıma gelin. O zaman rahat rahat incelersiniz. Şimdi dersinize, hadi."

-

Hyunjin geldiğinden beri 11'lerin dilindeydi. Şimdiden popüler olma yolunda ilerliyordu. Kız kardeşinin arkadaşları ona Yeji'yi sorma bahanesiyle geldiklerinde onun sakatlandığına dair bir şeyler uyduruyordu.

Jeongin ise hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi davranıp dikkat çekmemeye çalışıyordu. Onu konuşan kişiler yalnızca dedikodunun içinde olduklarını biliyorlardı. Kızın adı çıkmasın diye uğraşırken şimdi kendisi sınıftan pek çıkamaz olmuştu. Bunda Beomgyu ve grubunun da etkisi vardı.

Çıkışta müdürün kapısına gittiler. "Hocam biz geldik."

Kapıya gelen çocukları gördüğünde üstüne geçirdiği paltosunu düzelterek konuşmaya başladı.

"Okul şuan boş. Personelleri bile çıkardım. Okuldan çıktıktan sonra anahtarı bahçedeki saksının altına koyun. Sakın başınıza bir iş almayın çocuklar." diyerek tembihledi ve anahtarı Jeongin'e verdi.

"Dikkat ederiz hocam. Hiç merak etmeyin, dosyalar nerede?"

"Dosyalar üst kattaki kütüphanede kör noktada. Telefonun açık olsun Jeongin aradığımda ulaşamazsam görüşürüz."

"Tamam hocam tamam. Bu arada kütüphanede kör nokta mı vardı hocam?" diyerek atıldı Jeongin.

"Evet ama bunu bilmene gerek yok. Çünkü o kör noktayı sizin için yarattım. Yarın sabah düzelteceğim. Hiç umutlanma yani."

"Tüh be." diye mırıldandı.

Hyunjin onun bu hallerine gülmek istiyordu ama bir türlü dışına vuramıyordu bunu. Kardeşi böyle berbat bir durumdayken kendi yüzünün gülmesini istemiyordu.

"Hadi dikkatli olun bakalım. Kolay gelsin."

"Saolun hocam iyi akşamlar."

"Size de."

Merdivenlerden duyulan ayakkabı sesinden sonra okulun dış kapısının sesi duyulmuştu.

"Hadi oyalanmadan yukarı çıkalım."

Kütüphaneye girip müdürün bahsettiği kör noktaya doğru ilerlediler. Üzerinde bir yığın dosya olan orta büyüklükteki masaya geçtiler.

Dosyaları incelerken Jeongin,

"Öncelikle tarihlere bak. O çocuk..." biraz düşündükten sonra "9 denemez, ben 11. Sınıfım. Ve kendi sınıfımın şubelerini az çok bilir, tanırım. O çocuğu ilk defa gördüm." dedi.

"Kim bilir nereden çıktı da geldi amına kodumun piçi."

Tepki vermeden cümlesine devam etti Jeongin. "Belki 10 da denemez ama biz ne olur ne olmaz son 4 yılın dosyalarına bakalım."

"4 mü? Çok değil mi?"

"Çocuk sınıfta kalmış olabilir. Bu ihtimali de düşün. Mezun falan da olabilir. Yani 4 yıl öncesine kadar bakalım."