Gökten düşen her bir yağmur damlası
Ve bir şey beceremeyen yüz karası
Eşyaları dağınık, kanıyor yarası
Kimse denemiyor sarmayı
O bekliyor sarılmayı
Beceremiyor mu insanlar soru sormayı?
Fazla mı görüyor?
Yoksa hiç görmüyor mu?
Ama o, etrafa bakamıyor
Elleriyle oynuyor
Gözlerindeki çaresizliğin görülmesini istemiyor.
Tutamıyor sözünü
Kelebeğini tekrardan yaralıyor
Kanatlarını gözyaşlarıyla yapıştırıyor
Geleceğini tekrardan savuruyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbahar Lavantaları
PoetrySizi yazmaya sürükleyen ne ise sadece yazın. Yazdıkça okuyun. İster kimse anlamasın, siz sadece kelimelerde kendinizi bulun. Yağmurlar elbet yağar, Gemileri batırır. Bulutlarla ağlayın sizde. Sıkılırsanız şemsiye açın dans edin. Yada öylece ot...
