Benim gönlüm kuru bir toprak,
Sen güneşe gülen çiçeksin.
Hislerim karanlık sokakların tozu,
Sözlerin sokağı vuran ışık.
Her bir kar tanesinin yere düşmesiyle,
Aklıma düşer çehren.
Ayak basarım, heryer bembeyaz.
Kirlenirsin.
Ben geçerim izi kalır ardında,
Soğuklar tekrar vurana kadar,
Geçmez izi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbahar Lavantaları
PoesíaSizi yazmaya sürükleyen ne ise sadece yazın. Yazdıkça okuyun. İster kimse anlamasın, siz sadece kelimelerde kendinizi bulun. Yağmurlar elbet yağar, Gemileri batırır. Bulutlarla ağlayın sizde. Sıkılırsanız şemsiye açın dans edin. Yada öylece ot...
