Hiç denizi olmayan bir balık,
Sessizliğe daldı sadece.
Karanlık onu kabullenmişti çoktan.
Gök tam ortadan yarıldı o gece.
Gömüldüm.
Yıldızlar serpişti üzerime.
Ve ben aslında hiç var olmayan o ruhu teslim ettim,
Güneş sevmezdi beni.
Söylediğim tüm kelimeler lekelenir,
Beni dinleyenler yok olurdu sanki.
İnsanlar kendinden kaçıyordu,
Kaçırırken hayalleri.
Lisan bir zamanlık uykuya dalsa bile
İfadeler çok şey açılıyordu.
Bu bir sessizlik oyunuydu,
Hilesi olan, ama kimsenin cesaret edemediği türden.
Ben oyununun hilesiydim.
Hilede bu oyunun yazılış amacıydı.
Oyunu kuralına göre oynadım.
Ve gecenin karanlığına bir sessizlik yemini daha verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbahar Lavantaları
ŞiirSizi yazmaya sürükleyen ne ise sadece yazın. Yazdıkça okuyun. İster kimse anlamasın, siz sadece kelimelerde kendinizi bulun. Yağmurlar elbet yağar, Gemileri batırır. Bulutlarla ağlayın sizde. Sıkılırsanız şemsiye açın dans edin. Yada öylece ot...
