Bir kor düştü içime,
Yokluğunda üşüdüm.
Telefonum susmaz.
Duymam ben,
Kafamın içinde sen vurursun kayalara.
Kendimden kaçtığım, sana çıkmayan bir yoldayım.
Her adımımda ezerim benliğimi.
Sel olur gözyaşlarım, sahile karışır.
Sen olursun gönlüme yuva.
Kanatlanır uçarsın sonra.
Karanlık gecede güneş olan sarı saçlarındır.
Çölleri ferahlatan deniz gözlerin değilmiş lakin.
Gönlümdeki yangını yeşerten orman imiş.
Gözyaşın çehrene düşer,
Yüreğim ıslanır.
Bakışın aklıma düşer,
Kelimeler kifayetsiz kalır.
Ben giderim daima.
Bir lahza bile geçmeden,
Kokuna hasret kalır yüreğim.
Yolcular 2 dakika beklesin,
Yeter ki yüzünü bir göreyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbahar Lavantaları
PoesíaSizi yazmaya sürükleyen ne ise sadece yazın. Yazdıkça okuyun. İster kimse anlamasın, siz sadece kelimelerde kendinizi bulun. Yağmurlar elbet yağar, Gemileri batırır. Bulutlarla ağlayın sizde. Sıkılırsanız şemsiye açın dans edin. Yada öylece ot...
