Soğuktan elimi cebime sokarım.
Cebimde ne acı tebessümler,
Ne yırtık kağıtlar var.
Okunmamış şiirler, söylenmemiş sözler dolu.
Tüm sokaklar lavanta kokar,
Her tabela sana çıkar.
Pencereler var, kırık
Dili yok ama ağlar.
Kapılar var, kilitli
Hepsi başka dünyalara açılır.
Güneş terkediyor gökyüzünü,
Kalıyorum sokak ve ben,
Kimsesiz.
Kaldırımlarda kediler duruyor birde
Sevgiye muhtaç,ayağıma dolanır.
Sevemem ben, benim sevgim zehir.
Nice eller gökyüzüne kucak açar,
Gökyüzü ağlar, bunu bilir masum.
Yanında bir sürü peçete taşır.
Sokak içini duvarlara döker,
Gençler kazır, kazır.
Boyanır sonra üstü.
Binbir türlü anı, yara kalır arkasında.
Ben ne içime sığdım.
Ne sokaklara.
Bu sokağın yolu, mazlumların bakışlarından geçer.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbahar Lavantaları
PoetrySizi yazmaya sürükleyen ne ise sadece yazın. Yazdıkça okuyun. İster kimse anlamasın, siz sadece kelimelerde kendinizi bulun. Yağmurlar elbet yağar, Gemileri batırır. Bulutlarla ağlayın sizde. Sıkılırsanız şemsiye açın dans edin. Yada öylece ot...
