de zaak komt dichterbij

nieuw lijk vervolg

Ik ga nu alleen vanuit Eva schrijven tenzij Wolfs weg is en dan ga ik vanuit beiden doen.

Pov Eva
We gaan achter onze bureau's zitten. Wolfs pakt een beker koffie en ik kijk naar hem. Hij heeft het er zwaar mee dat het de moeder van Fleur is. Arme Wolfs. Hoe moet hij het aan haar vertellen. Ik loop naar Mechels. 'Hebben we al een autopsieverslag?' vraag ik. 'Nee, maar Jan belde net dat jullie naar hem toe moeten komen. Hij heeft wat ontdekt.' zegt ze. 'Oke.' zeg ik. Ik draai me om en loop naar Wolfs die nog bij het koffiezetapparaat staat. Ik pak zijn beker en zet hem naast het koffiezetapparaat en loop door. Wolfs pakt zijn bekertje terug en loopt achter mij aan. 'Waar gaan we heen?' 'naar je grote vriend.' 'Wie bedoel je' vraagt hij. 'Jan.' zeg ik droog en start de auto. We rijden naar Jan. 'Hé Jan. Wat heb je gevonden?' vraag ik. 'Het is hetzelfde gegaan als bij dat meisje...' 'Jessica.' vul ik in. 'Ja die. Verkracht, mishandelt, vermoord en hetzelfde DNA.' zegt hij. 'Dus dezelfde dader. Alleen het DNA van de dader bij Jessica zit niet in onze computers.' zeg ik. 'Bedankt Jan.' zeg ik en we lopen het gebouw uit. We stappen in de auto 'Waar gaan we heen?' vraag ik aan Wolfs. 'Naar Amsterdam.' zegt hij. 'Waarom?' 'Daar woont Angelique. Misschien weten ze daar waarom ze in Maastricht was. Want dat de dader mensen pakt uit Maastricht is duidelijk.' zegt hij en hij start de auto. 'Oké dan gaan we naar Amsterdam. Even Mechels bellen dat we naar Amsterdam gaan.' zeg ik en ik pak mijn telefoon. Ik bel Mechels en even later hang ik op. 'Het is goed.' zeg ik tegen Wolfs. 'Oké let's go.' zegt hij en hij scheurt weg. 'Hé gozerrr beetje rustig rijden hè?' 'Sorry, mevrouw van Dongen.' zegt hij lachend en hij rijdt een stuk zachter. 'Waarom ben je eigenlijk uit Amsterdam weggegaan? Je hebt het mij nooit precies vertelt.' zeg ik en ik kijk hem vragend aan. 'Euhm ja. Euh dat ben ik vast vergeten ofzo.' zegt hij. 'Nou vertel het mij dan. We zijn partners dus ik moet het weten.' zeg ik vastbesloten en een beetje streng. 'We hebben het ook niet over jou gehad hoor. Over jouw vader enzo.' zegt hij. Was ik er maar niet over begonnen nu is hij vast boos op mij. 'Het spijt me. Ik zal er niet meer over beginnen.' zeg ik dan ook maar omdat ik anders met een chagerijnige Wolfs in de auto zit en Amsterdam is een eind weg van Maastricht. (In Amsterdam) 'Eva, we zijn er.' Wolfs schudt mij wakker. Wakker? Ben ik in slaap gevallen? O wat schamend. 'Korte nacht gehad Eef?' vraagt hij met een grote grijns. 'Dat wil je wel weten he?' zeg ik. 'Welk huisnummer?' vraag ik en kijk naar Wolfs. Het is geen huis. Het is een boot.' zegt hij. Ow. Ik was al aan het kijken naar de huizen dus ik draai me om. Aha. Er is maar 1 boot dus daar loop ik naartoe. Ik bel aan. Het ziet er wel gezellig uit. Als ik wacht komt Wolfs aanlopen. 'We mogen naar binnen van Mechels.' zegt hij. 'Oké.' zeg ik en stoot met mijn elleboog tegen de deur en hij schiet meteen open. Dat ging makkelijk. Hij was niet eens op slot. We lopen naar binnen het is klein dus we hebben al snel alle kamers gehad. Ik loop naar de slaapkamer toe. 'Wolfs!' roep ik en hij komt eraan lopen. 'Kijk eens. Hier. In de kast.' Het is een grote kast. Wolfs kijkt erin. Er liggen allemaal touwen. Het lijkt alsof er iemand heeft vastgezeten. Er ligt zelfs een matrasje. 'Ik bel de forensisch wel.' zegt Wolfs en ik knik. Na een tijdje komt het forensisch team eraan. Wij zijn net klaar met het huis verder doorzocht maar hebben niks kunnen vinden. Hopelijk hebben de forensische onderzoekers meer voor ons.

Een half uur later
Wij zijn om getuigen wezen vragen. Wanneer ze hier voor het laatst beweging zagen, wie dat waren, hoe ze eruit zagen, wat ze deden en dat soort vragen maar niemand kon ons iets vertellen. Wolfs en ik lopen weer terug en Jan komt net naar buiten. 'We hebben bruine lange haren gevonden met haarwortels dus er zit DNA aan.' 'Fijn, dankje Jan.' zeg ik opgelucht. Nu komen we vast meer te weten. Ik kijk op mijn horloge het is nu al etenstijd. 'Wolfs, zullen we eten halen en dan teruggaan naar Maastricht? Want ik heb best wel trek gekregen en de rit duurt nog wel een tijd.' zeg ik. 'Ja is goed! Ik weet nog wel een leuk restaurant!' zegt hij enthousiast. Ik kijk naar hem en zie dat hij erg vrolijk kijkt. Waarschijnlijk wil hij naar zo'n chique restaurant toe ofzo. 'Ik vindt het goed als je maar bami kan bestellen.' zeg ik uiteindelijk na even nadenken. 'Ja doen we! Kan daar vast wel. Maar je gaat toch geen bami eten als je iets anders kan krijgen?!' vroeg hij mij verbaasd en een beetje verontwaardigd. 'Bami is gewoon lekker. Eet jij jouw ingewikkelde eten maar.' zeg ik speels en stap in de auto. Hij stapt in en rijdt weg. Na een tijdje zijn we er. 'Hier is het.' zegt hij. Ik kijk naar buiten. Het valt best mee moet ik eerlijk bekennen. We lopen naar binnen waar het toch erg chique lijkt. Ik trek een gezicht maar wil Wolfs een pleziertje doen dus ik loop niet terug. We gaan zitten aan een tafeltje voor 2 tegenover elkaar. 'Kan ik u wat te drinken aanbieden?' vraagt een ober netjes aan ons terwijl hij de menukaarten voor ons neerlegt. 'Heeft u ook chocomel?' vraag ik net. 'Ja natuurlijk mevrouw.' zegt de ober 'Doet u dat dan maar.' zeg ik en hij schrijft het op. Wolfs geeft ook drinken door en we beginnen te lezen in de menukaart. Er is bami dus ik heb mijn keuze al gemaakt. Ik klap de kaart dicht en dan gaat mijn mobiel. Het is Jan. 'Hey Eva. Het DNA is hetzelfde.'