de zaak komt dichterbij

Bram helpt mee

Het zusje van Jessica heet Juliette vanaf nu want die naam vind ik net iets leuker :-) veel leesplezier

Pov Eva
We lopen naar binnen en kijken Mechels vragend aan. Mechels kijkt ons ook aan. 'Laten we maar meteen beginnen. Vertel even over hoever jullie nu zijn met de zaak.' zegt ze. Wolfs kijkt mij aan. 'Jessica is 8 jaar oud. Haar haren zijn gevonden in de boot van Angelique en op hun beiden zit het DNA van een onbekende wat dus onze dader is. Het zijn geen ouders of broers of zussen van hun want dan zou er iets hetzelfde uitzien. We hebben geen enkel aanknopingspunt maar we gaan zo naar de vader van Jessica om hem uit te horen en we gaan uitzoeken wat Jessica op de boot van Angelique deed en hoe ze elkaar kennen of zouden kunnen kennen.' doe ik het verhaal. Mechels knikt 'Oké ga maar. Hup hup aan het werk.' We draaie ons om en lopen naar onze bureau's om onze jassen te pakken. We lopen door naar de auto en rijden naar het huis waar Jessica en haar ouders, broertje en zusje wonen. We stappen uit en lopen naar de deur. Wolfs belt aan en er doet iemand open. 'Hallo. Wat kan ik voor jullie doen?' zegt een stem. Het is een jong meisje. 'Eva van Dongen, Floris Wolfs politie Maastricht. Bent u de oppas?' zeg ik. Het meisje knikt. 'Euh kom maar binnen.' zegt ze en we lopen door. Bram zit met de blokken te spelen en Juliette ligt in de box. 'Hee Flolis en Eva.' Bram heeft ons gezien en komt naar ons toe. 'Kijk Flolis blokke.' zegt hij en hij laat trots zijn blokken zien. Floris zakt door zijn knieën en gaat samen met Bram een toren bouwen ondertussen praat ik met de oppas die de naam Zoë heeft gekregen. Ze is 18 jaar oud en zit op de toneelschool in dezelfde klas als Fleur. Ik stel haar een paar vragen en dan zijn we klaar. 'Hé Wolfs, kom je?' vraag ik. Floris staat op. 'Maa ikke nu mee?' vraagt Bram die door heeft dat wij weggaan. Wolfs en ik kijken elkaar aan. Ik knik zachtjes en Wolfs zegt dat het mag. We spreken met Zoë af dat Bram om 3 uur weer thuis is. We pakken een autostoeltje voor Bram uit de hal mee en zetten die achterin de auto. Wolfs gaat naast Bram zitten. We gaan nu naar de vader van Bram die op kantoor werkt. 'Bram, we gaan nu naar jou papa toe. Naar zijn werk.' zegt Wolfs. 'Je moet daar heel stil zijn. Oké?' Bram kijkt hem even aan en knikt dan. 'Papa toe.' zegt hij dan en hij stopt zijn duim in zijn mondje. Hij is zo schattig. Wolfs pakt een dekentje van de achterbank en legt die over Bram heen. Hij zegt nog Weltrusten maar Bram slaapt al. Na 5 minuten rijden zijn we bij het werk van Brams vader. Ik parkeer de auto en Wolfs maakt Bram wakker. Hij tilt Bram uit de auto en ik stap ook uit en doe de auto op slot. We lopen naar binnen en vragen naar Gert van Gelder. We moeten naar de derde verdieping kamer nummer 35. We besluiten de lift te nemen want Bram is mee en hem tillen is ook niet echt geweldig en hij vindt de lift heel erg leuk. Bram drukt het knopje in met de 3 erop en we zoeven naar de derde verdieping. 'Eva tille.' zegt Bram en hij steekt z'n handjes omhoog. Ik til hem op. 'Eva lief.' zegt hij en geeft mij een kusje. 'Bram is ook lief.' zeg ik en ik geef hem ook een kus op zijn wang. We kloppen aan bij nummer 35 en er klinkt een stem 'Doe maar open.' Bram en ik doen de klink naar beneden en kijken naar binnen ik loop verder met Bram op mijn arm en Wolfs vlak achter mij. 'Papa.' zegt Bram blij en de man kijkt op. 'Hé Brammetje boterhammetje wat doe jij hier en wie zijn dat?' zegt hij vrolijk terwijl hij onze kant op loopt en Bram overneemt en hem knuffelt. 'Wij zijn Eva van Dongen en Floris Wolfs, politie Maastricht. We zijn hier in verband met de moord op uw dochter Jessica.' zeg ik. 'We zouden u graag wat vragen willen stellen.' zegt Wolfs. De man kijkt ons vragend aan en knikt. 'Heeft u gemerkt dat Jessica raar deed de laatste tijd? Dat ze zich anders gedroeg?' vraagt Wolfs. De man denkt even na. 'Nee ik heb niks gemerkt.' zegt hij dan. Vreemd. We stellen nog een paar vragen maar daar hebben we ook niet veel aan. We weten wel dat de vader van Jessica niet veel thuis was. 'Oké dankuwel. We nemen Bram nu weer mee.' zeg ik en ik neem Bram over. 'Geef papa nog maar een dikke kus en een knuffel. Dan gaan we weer.' zeg ik tegen Bram. Wolfs doet de deur open en we lopen naar de trap. We lopen naar beneden en stappen in de auto en rijden terug naar het bureau. Mechels komt haar kantoortje uit als we binnen komen lopen. 'En wat zei die vader?' vraagt ze. 'Hij heet Gert van Gelder. Hij was niet veel bij de kinderen en verder wist hij niks.' zegt Wolfs. 'En wie is dat?' vraagt ze terwijl ze naar Bram wijst. 'Dit is Bram. Hij is het broertje van Jessica en komt met ons mee vandaag. Er zit niks gevaarlijks in de planning en misschien weet hij iets.' zeg ik terwijl ik hem over zijn hoofd aai. 'Isse Lessisa?' vraagt hij met zijn schattige stemmetje als hij de naam Jessica hoort. 'Ik weet niet waar Jessica is.' zeg ik. 'Ooh.' zegt hij teleurgesteld. Ik geef hem stiften en wat papiertjes en een kleurplaat natuurlijk van de politie. 'Wil je kleuren Bram?' vraag ik terwijl Wolfs verder gaat met werken. Bram knikt en gaat zitten op de stoel die ik voor hem aanschuif. 'Ditte is Eva en ditte is Flolis.' zegt hij en hij kleurt de man en vrouw net als wij zijn en de auto maakt hij zoals die van ons. Hij is erg slim. Hij kijkt geen enkele keer om te zien hoe wij er ook alweer uitzien.