BELKİ DE HAYAT BÖYLEYDİ

2-) İmdaaaaaat!

''Nee!'' diyebilmiştim sadece.

Garsonlar gelip bizi ayırmaya çalışmışlardı ama başaramamışlardı. Gidip cafenin sahibini çağırmışlar.

''Ne oluyor burada?'' dedi tanıdık bir ses.

Herkes sesin geldiği yere doğru çevirmişti kafasını. Ben kafamı çevirmemle şok yaşamıştım. Karşımdaki tam olarak ''Macit KAYA'' idi. O'nu görmemle daha çok şoka girmiştim. Şu an hangi olayın şokunu üstümden atacağımı bilmiyorum. Adamın güpe gündüz sapıklık yapması mı yoksa ''Macit KAYA'' ile tekrardan karşılaşmam mı?

''Çiğdem.'' dedi şaşkın gözlerle bana bakarken.

''Macit Bey.''

''Çiğdem ne oluyor burada? Sorun ne?''

''Adam 1 saati aşkın süredir beni kesiyor. Benimle sorununuz ne diyorum benimle yatmak için bunu mu bahane gösteriyorsunuz diyor. Adam güpe gündüz sapıklık yapıyor.''

''Beyefendi doğru mu hanımefendinin dediği?''

Macit Bey'de haklı adama yada sapığa sormakla. Bugün tanıştığı kişiye hemen güvenmesi normal değil.

''Hayır, ne münasebet. Bildiğin iftira atıyor.''

Benim şaşkınlığım daha da arttı. Ağzımı açıp bir şey söyleyemiyordum. Konuşmaya Miray'da katıldı şaşkınlığıyla .''Beyefendi Çiğdem'in dediği doğru. Adam resmen sapık.''

''Hanımefendinin attığı iftira yetmiyor. Arkadaşı da başladı şimdi.''

Ben daha dayanamayıp gözyaşlarımı serbest bırakmıştım. Dayanamıyordum artık üzerime iftira atılmasına.

''Beyefendi, hanımefendi haklı. İstemeden kulak misafir oldum ama hanımefendi doğru söylüyor.'' dedi yan masadaki yaşlı adam Macit Bey'e dönerek.

''Güvenlik, beyefendiyi dışarı alıyorsunuz.''

''Beyefendi kız yalan söylüyor. İnanmayın ona'' dedi bağırarak.

Adamın böyle demesi beni daha çok ağlatmaya başlamıştı. Güvenlik, adamı hemen dışarı almıştı.

''Çiğdem ağlama lütfen. Buyurun odama çıkalım. Sizde buyurun.'' dedi Miray'a dönerek.

Macit Bey, ben ve Miray odaya çıktık. Odaya girdiğimizde ben hala ağlıyordum.

''Ne içersiniz?''

''Kusura bakmayın ama benim gitmem gerek. Canım, Semih çağırdı. Araba sende kalsın. Eve arabayla git. Ben gelir alırım bitanem'' dedi anahtarları masanın üstüne koyarken.

''Tamam canım benim. Dikkat et kendine.''

Bana gülümseyip Miray odadan çıktı. Macit Bey ile odada tektim.

''Çiğdem ağlama lütfen.''

''Tamam.'' dedim gözyaşlarımı durdurmaya çalışarak.

MACİT'İN AĞZINDAN

Çiğdem ağlayınca canım acıyordu. Kıyamıyordum ona. Bugün tanışmamıza rağmen,pek tanışma olmasa da, ona aşık olmuştum ilk bakışta. Onunla ikinci kez karşılaştığımda kalbim ilkinden daha hızlı atıyordu ve ben ilk defa böyle şeyler hissediyordum. Duygularım benden bağımsızdı çalışıyordu. Hakim olamıyordum onlara.

''Ne içersin?'' dedim mahcubiyetle. 

''Su alayım'' dedi masum sesiyle.

ÇİĞDEM'İN AĞZINDAN

Macit Bey garsonlardan birini arayıp 2 tane Türk kahvesi ve 2 bardak su istemişti. Yaklaşık 5 dakika sonra kahvelerimiz ve sularımız gelmişti.

''Teşekkür ederim.'' dedim garsona dönerek.

Ne kadar uğraşırsam uğraşayım tutamıyordum gözyaşlarımı. Macit Bey koltuğundan kalkıp yanımdaki koltuğa oturdu. O sırada benim de elimde su bardağı vardı. Elimden nazikçe aldı ve sehpaya koydu bardağı. Beni kendine çevirdi. Siyah gözleriyle gözlerime bakmaya başladı ve ben ağlıyordum hala.

''Çiğdem ağlama canımı yakıyorsun.'' dedi fısıldayarak.

Ben cevap verememiştim. O'nun gözlerine bakıyordum gözümü kıpırdatmadan. O'da benimkine. Ağlamayı az da olsa kesmiştim. Yutkundum bir anda istemsizce. Gözlerini dudağıma indirdi. Ben O'nun gözlerine bakıyordum; o da dudağıma. Saniyeler geçtikçe yüzlerimiz birbirine iyice yaklaşıyordu. Şimdi ikimizde birbirimize olabildiğince yakındık. Nefeslerini hissedebiliyordum. Yüzümü bırakıp ayağa kalktı. Kapıya doğru yöneldi. Kapıyı açacağını düşünmüştüm ama öyle yapmadı. Kapıyı kilitledi ve anahtarı cebine koydu. Bana doğru gelip yanıma oturdu. Elleriyle tekrardan yüzümü tuttu. Oda o kadar sessizdi ki aramızda mesafe olmasına karşı nefesinin sesini duyabiliyordum. Ben daha ne olduğunu anlayamadan dudağını dudağıma yapıştırdı. O kadar istekli öpüyordu ki beni O'na karşı gelemedim . Bende ayak ayak uydurdum öpmesine.

Ne kadar süredir öpüştüğümüzü bilmiyorum ama ayrılınca nefes nefeseydik. Yanaklarımın kızardığını hissedebiliyordum. Çok utanmıştım. Evet evet bu bu benim ilk öpücüğümdüm. Şu ana kadar beni öpmek isteyen olmuştu ancak izin vermemiştim. Belki de sevmediğimden izin vermedim bilmiyorum.

''Macit Bey ben artık gideyim'' dedim yüzümü önüme eğerek. Utanmıştım.

''Çiğdem bana bir daha bey demeyeceksin. Macit de.''

''Peki.'' dedim ayağa kalkarken.

Odadan çıkmak için kapının oraya gittiğimde kapının kilitli olduğunu hatırladım. Arkamı döndüm anahtarı almak için. Macit tam arkamdaymış. Korktum bir anda. Geri çekildim. Yüzüne bakamıyordum utancımdan.

''Kapıyı açar mısınız?''

''Tabi. Keşke biraz daha kalsaydın.'' dedi rahat tavrıyla.

''Hayır, teşekkür ederim.''

''Görüşürüz.'' dedi amacına ulaşmış gibi.

Ben bir şey demeden odadan çıktım. Otoparka inip arabaya bindim. Aynadan kendime baktığımda nar gibi olmuştum.

Otoparkın çıkışında parayı ödedim. Kafamı dinlemek için bir yerlere gitmek istiyordum. Aklıma her zaman gittiğim ormanlık alan geldi. Ora benim en sevdiğim yerlerdendi. Ormanın ortasında göl vardı. Oraya gittiğimde gölün kıyısına otururdum. Çok severdim orayı. Kendi evimden bile.

Karşıma iki yol çıktı. Birinci yol şehir merkezine gidiyordu; diğeri ise ormana gidiyordu. Ormana giden yola saptım. Yaklaşık 20 dakika yol gittikten sonra taşlı yola saptım. Bura benim kestirme yolumdu. Genellikle bu yoldan giderdim.

Aynadan arkaya baktığımda bir araba benim peşimden geliyordu. Şüphelenmeye başlamıştım. Gaza iyice yüklendim ama arkamdaki araç beni sollayıp önüme durdu bir an. Bende kaza yapmamak için frene tüm gücümle bastım. Önümdeki arabadan biri indi. Yüzü maskeliydi bu yüzden kim olduğunu bilmiyordum. Bana doğru gelmeye başladı. Hemen yan koltuğa geçtim ve kapıyı açıp kaçıyordum ki maskeli adam beni belimden tuttu.Bağırmaya başladım. ''İmdaaaaaat!''

ARKADAŞLAR BU BÖLÜMDE HEYECANLI BİTTİ. EN KISA SÜREDE DİĞER BÖLÜMÜ YAYINLAYACAĞIM. VOTELERİNİZİ VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. ÖPÜLDÜNÜZ. SİZİ SEVİYORUM.