BELKİ DE HAYAT BÖYLEYDİ

3-) Günaydın sevgilim

Aynadan arkaya baktığımda bir araba benim peşimden geliyordu. Şüphelenmeye başlamıştım. Gaza iyice yüklendim ama arkadaki araç beni sollayıp önümde durdu bir an. Bende kaza yapmamak için frene tüm gücümle bastım. Önümdeki arabadan biri indi. Yüzü maskeliydi bu yüzden kim olduğunu bilmiyordum. Bana doğru gelmeye başladı. Hemen yan koltuğa geçtim ve kapıyı açıp kaçıyordum ki maskeli adam beni belimden tuttu. Bağırmaya başladım. ''İmdatttttt!''

Adam beni kendi arabasına doğru götürüyordu. Ağlamaya başlamıştım. Ne kadar çabalasam çabalayayım adamdan kurtulamıyordum. Çok güçlüydü.

''Bırak benii! Kimsin yaa kimsin?'' diye avazım çıktığı kadar bağırdım.

Canım çıkana kadar bağırsam da ağlasam da ne adam beni bırakıyordu ne de sesimi duyan vardı.

Adamın eli bir anda ağzıma geldi. Bende ısırdım gözyaşlarım bağımsızca akarken. Adam acıyla ellerini üzerimden çekti. Nasıl ısırdıysam artık adam kıvranıyordu resmen. Beni bıraktığının farkında bile değildi. Ben de fırsattan istifade vermeden koşmaya başladım. Olabildiğince hızlı koşmaya çalışıyordum. Topuklu ayakkabılarla artık ne kadar hızlı koşulabilirse.

''İmdaaaat! Duyan var mı? Kurtarın beni!''

Bir yandan koşuyordum bir yandan da avazım çıktığı kadar bağırıyordum.

Ne kadar koştuğumu bilmiyorum. Adam beni tekrardan yakaladı. Daha çok ağlamaya başladım. İkimizde yere yuvarlandık. Yere yuvarlanmamıza rağmen adam beni hala bırakmamıştı. ''İmdaaat!''

Adam eliyle ağzımı kapatmaya çalışıyordu ama ellerimle engelliyordum. ''İmdaaaat! Yardım ediiin!''

Adam kendini toparlayıp üstüme çıktı. Bir eliyle ellerimi; diğer eliyle ise ağzımı kapatmaya çalışıyordu. Ani hareketimle adamı üstümden attım. Tam ayağa kalkıp adım atacakken adam beni ayağımdan yakaladı. Ayağımı çekip beni yere düşürdü ve tekrardan üstüme çıktı. Eliyle ağzımı kapatmaya çalışıyordu ama ben buna izin vermiyordum.

''İmdaaaat'' diye bağırdım gözyaşlarımın arasından.

Biri, adamı üstümden aldı. Ben ise yerde yatıyordum. Gözyaşlarım benden bağımsızdı. Durduramıyordum onları. Çok korkmuştum.

Kendimi az da olsa toparlayıp ayağa kalktım. Beni kaçırmak isteyen adam yerde yatıyordu. Kendini toparlayıp ve arabaya doğru koşmaya başladı.

''İyi misin?'' dedi ve omzuma dokundu biri.

Arkamı dönmemle şok yaşamam aynı saniye içinde oldu. Karşımdaki Macit'ti. Beni elimden tuttu ve ayağa kaldırdı.

''Sizin burada ne işiniz var?''

''Boşver de sen iyi misin?'' dedi beni kollarımdan tutarken.

Böyle demesi beni çok ağlatmıştı. Biraz önce yaşadığım olay gözümün önünde canlandı. Canım acıyordu. Ölümün kıyısındaydım resmen.

Macit arabaya doğru gitti. Bir şişe su alıp yanıma geldi. Ben ayakta daha fazla duramamış yere oturmuştum.

''Al su iç.'' dedi ve şişenin kapağını açıp bana uzattı.

Su şişesini elinden alıp bir yudum su içtim. Su içince biraz rahatlamıştım ama hala korkuyordum.

''Tamam ağlama. Ben yanındayım.'' dedi ve yanıma oturdu.

Yaklaşık 10 dakika oturduk sessizce. Ben gözlerimi bir taşa dikmiş bütün gün olanları düşünüyordum. Macit'in az kalsın bana arabayla çarpması, sapığın beni kesip iftira atması, yüzünü göremediğim birinin beni kaçırmaya çalışması...