ACIYA YAKIN AŞKA UZAK |+18|

11. bölüm " ateşim de yan."

Bakışları ben ve kağıt arasın da
Giderken, son kez kağıdı okumaya
Başladı. Parmaklarım masada ritim
Tutarken benim gözlerim pür dikkat efsanın üzerindeydi.
Kağıdı okuduktan sonra beni çileden çıkarıcak şekilde masanın
Üzerine koymuştu. Arkadaşı efsaya
Anlamsızca bakarak birşeyler demeye çalışıyordu, ama efsam
Sessizce bana bakıp tek bir kelime
Ağzından çıkmıyordu. Telefonumun zil sesiyle bakışlarımı
Masanın üstüne çekerek,hızla aldım. Ekrana baktığım da ömer
Asaf arıyordu. Geriye doğru yaslanarak, efsaya bakmaya devam
Ettim.

" Alo?"

" Araf, nerdesin? Yanına geliyorum.
Konuşmamız lazım."

" Herzamanki mekandayım Ömer."
Diyerek telefonu tekrardan kapattım. Zaman, kavramı neydi
Bir insan için? İnsanın sevdiği
Yanında olmadan zaman geçebilirmiydi? Sevğisiz yaşayarak
İnsan ömrünü bitirebilirmiydi?
Neden insanlar zamanla tek kalmaya mahkûm hale gelmişti.
İnsanmıydı tek kalmak isteyen
Yoksa... Onlarmıydı bizi istemeyip
Tek kalmaya mahkûm eden.

Ateşin vücud bulduğu bu beden
Narin, ipek tenli bir kadına muhtaç
Olabilirmiydi... Ateş toprağı sevebilirmiydi? Prangalarla çevrili
Hayatı olan bir adam özgürlüğü
Seven bir kadına aşık olabilirmiydi? Ben kan kokuyordum. O ise... Cennet kokuyordu. Kandan korkan kız, kan Kokan adama aşık olurmuydu?

Efsanın yanıma gelerek bana sinirle bakmasıyla yüzümde bir
Tebessüm oluştu. Bu tebessüm sevdiğim kadının siniriydi. Ah bi bilse sinirli olunca ne kadar çekici,
Cüretkar oluyor. O sinirden seğiren
Gözleri... Dolğun pembe dudakları,
Ve o dik küçük burnu...

" Masama not göndermek ne Araf!"

" Hoşuna gitti mi ? Eğer istersen
Sürekli gönderebilirim." Alayla söylediklerim karşısın da gözlerini
Sıkıca kapatarak tekrardan bana baktı. Demekki yazdığım söz onu
Derinden etkilemişti.

" Çok hoşuma gitti. Hatta sen bana
Hergün yaz aliden gönder."

" Sen istersen neden olmasın"

"Sen insanı deli edersin. Hem... Senin burda ne işin var?"
Gözlerinin içine, en derinine kadar
Bakmaya başladım. Ah o gözler
Değilmiydi beni deli divane ona
Aşık eden. İnatçı ve hırçın oluşuydu beni asıl etkileyen.

" Burası benim mekanım. Arada
Sırada, buraya uğruyorum."
Gözlerini devirerek, arkadaşına
Baktı."şaşırmadım. Restoranın isminden anlamalıydım. Yoksa
Buraya girmezdim."efsanın söyledikleri ile kaşlarımı çattım.
Yine dik başlılığına devam etmeden
Duramıyordu. Bi insan hiç mi bıkmazdı sivri dilli olmaktan.

" Neyse... Gel benimle." Diyerek,
Yukarı çıkan merdivenleri gösterdim. Bakışları saniyelik gösterdiğim yeri bulduğun da,
Bana tekrardan baktı.
" Niye seninle geliyorum. Yine ne planın var?!"

Derin bir nefes alarak.

" Bir planım yok. Ve seni bir kere daha kaçırıp başıma bela edemem."

" Gıcık şey nolcak" söylediklerini
Kendinin duyduğunu zannediyordu galiba, yoksa yüzümdeki alaylı sırıtışı görse yine
Kıpkırmızı olurdu. " Hani ben buraya tek gelmedim ya, arkadaşım n'olcak." Sorusuna
Karşın başımı efsanın arkadaşına
Çevirdiğimde karşıdan ömerin
Geldiğini gördüm. Aklıma gelen
Şeyle yüzüm de bir sırıtış oluştu.
Ömer bugün işime çok iyi yarıyacaktı.ömer yanımıza
Geldiğinde bakışları direk efsayı
Bulmuştu.

" Bu güzel bayan kim araf?"

" Bu güzel bayan..." Tam devam
Edicektim ki efsanın aniden ortaya
Attığı cümle ile kaşlarımı çattım.