September 16, 2013 | Lunch Break |
JI EUN's POV
Naiinis na talaga ako makita silang magkasama. Lagi nalang kasi siya eh. Anu ba nakita niya dun? Isa lang naman siyang Pathetic na weirdo. Mas maganda naman ako kay white girl diba? Alam naman ng lahat yun at hindi lang yun, mas magaling ako sa studies compare sa kanya.
Aisshhh..
Nasipa ko bigla yung table.
"Oh, whats wrong, Ji eu-- i mean IU" sabi ni Min ah, closest friend ko ngayon.
"Naiinis ka na naman ba diyan kay White Girl?" tanong naman ni Hyeri.
Hindi ako nagsalita dahil alam kong pagnagsalita lang ako masisigawan ko na naman sila. So tumayo ako at nagwalk out.
"Hala, anyare sa kanya?" Narinig ko sabi ni Hyeri. Pero wala akong pake. Although friends ko sila alam ko minsan naiinis na rin sila sakin.
Aishhhh--ouch
Nabanga ako ng isang lalakeng mukhang nagmamadali.
"Tumingin ka nga sa dinadaanan mo!!!"
Mas lalo ng nasisira araw ko.
Ayoko naaa
Wait.
Saan na ba ako pupunta????
Ugh San na ba ako pupunta?
Ano ba to, may lalakeng natutulog sa balcony. HAHAHA.
Wait ulit.
Pinasok ko yung nakabukas na pinto ng room na nadaanan ko.
Music room to ah. Nagtingin tingin lang ako sa loob.
Ayy may tao pala.
Lumingon yung lalakeng nagaayos ng gamit. Si Wooyoung lang pala, tss.
"Long time no see, Ji Eun" binati niya ako.
"Wag mo ko tawaging ganyan" sabi ko sa kanya.
"Kamusta ka naman?" Ngumiti siya sakin
"Ano na naman kailangan mo sakin?" Tinarayan ko siya.
"Excuse me?" Tumawa siya at inikutan ako ng mata.
Nainsulto ako dun ah.
"Sabi ko anong kailangan mo sakin??" Tinaasan ko siya ng kilay.
"Ano bang pinagsasabi mo, Ji Eun?" Tumawa na naman siya.
"Wag mo nga akong tawa--" Tapos biglang may tumawag sa kanya.
"Oppa!" Sabi ng babae na nasa pinto. Lumingon kaming dalawa.
Tsss, sino naman yan?
"Oh sige, tawag na ako ng girlfriend ko." Sabi niya sakin at tinapik niya yung balikat ko. Pumunta na siya papunta dun sa babaeng yun at narinig ko sabi ng babae: "Oppa, sino yun?" Tapos bigla siyang kumapit sa braso ni Wooyoung. "Wala yun, old friend" narinig ko sabi ni Wooyoung.
Lumapit sakin yung babae.
"Any friend of Wooyoung is a friend of mine " Ang laki ng smile niya sakin. At aba, gusto pa niya magshake hands.
Hindi ko tinganggap.
"By the way, it was so nice to meet you. Alis na kami" nagsmile ulit siya sakin at umalik na sila ni Wooyoung.
Pathetic.
Mas maganda pa ako dun.
Teka, wait. Ano ba pinagsasabi ko?
Ayy ewan.
Bwiset.
Napaupo nalang ako sa sobrang inis.
Napatingin ako sa guitar.
"Tagal ko nang hindi nakakahawak neto.."
Kinuha ko yung guitar at nagplay ako. Buti naalala ko pa yung chords at lyrics.
"All i hear is raindrop..
Falling on the rooftop.
Oh baby, tell me why'd you have to go...
Cause this pain I'm feeling,
It won't go away.
And today,
Im officially missing you..."
hanggang sa natapos ko yung kanta.
Tumayo na ako at binalik ko na yung guitar.
KRRRIIIIIINGGG
Hala. Nagbell na!
Lumabas na ako at sinara ko yung music room. Nagmadali na rin akong pumunta sa classroom.
In fairness, nawala stress ko dun ah.
Umupo na ako at hinintay magsimula yung klase.
"San ka galing?" Bulong sakin ni Min ah.
"Diyan diyan lang." Sabi ko sa kanya.
"Nagworry kami sayo. Bigla bigla ka nalang kasi nagwawalk-out diyan." Sabi sakin ni Hyeri at nagsmile lang ako.
-end of POV
A/N : Sarreh for the short update. Hope you like it! ❤
