Bir Rüya İçinde

BUL BENİ

Muhatabı olduğum soru beni daha da korkutmaktan başka bir şeye sebep olmuyordu.Sanki ayaklarım yere mıhlanmış gibi hareket edemiyordum ne arkama dönüp bana seslenen kişiye bakabiliyor ne de hücreden ayrılabiliyordum. Kısa süre içinde stresten ve korkudan titremeye başlamıştım ama bunun sebebini bilmiyordum sanki vücudumu bir şey tetiklemişti ve ben buna engel olamıyordu ve bunu o da fark etmiş olmalı ki arkamdan parmaklıklara yaklaştığını belli eden sesler geliyordu bir süre sonra adım sesleri durdu ve ıslık sesi geldi aslında oldukça kısıktı ses ama burası o kadar sessizdi ki sanki ıslığı kulağıma doğru çalıyordu bir an için ensemde nefes hissettiğimi düşündüm aynı anda başıma keskin bir ağrının saplanması bir oldu gözlerim kararırken zihnimde sesler yankılanıyordu

"Peşimden  gelmeyecek misin?" Uzun saçlı kumral bir kız büyük bir çiftliğin bahçesinden çıkıp çiftliğin karşısında ki ormana doğru koşuyordu.Koştukça uzun saçları rüzgarın da etkisiyle uçuşuyordu kızın yüzünü göremesemde sesinden eğlendiği ve mutlu olduğu belliydi.Uzun bir süre koştu,sonumda ormanın ortasında gövdesi geniş bir ağaca sırtını  dayadığında kız fazlasıyla tanıdıktı  "Hadi ama benden bu kadar çabuk mu vazgeçtin!" Sesi eğleniyor gibi geliyordu "hadi bul beni!"o sırada  ormanda bir ıslık sesi duyuldu ve her şey ani gelişti önce bir ıslık sesi sonra uzun bir adam ağacın arkasında çıkıp kızı anında kucağına aldı ve kızın kahkahaları ormanda yankılandı "Senden vazgeçeceğimi ve peşinden gelmeyeceğimi düşünmen beni üzdü sevgilim"  adamın sesi de kızın sesi gibi alaycıydı. "Bundan hep peşinden geleceğini mi anlamalıyım?"  Adam bir an bile tereddüt etmeden "Hep" dedi.Kızın gözleri parıldadı ve adamın kucağından atlayıp çiftliğe koşmaya başladı adam kızın bu tavrına gülümseyip bir kez daha ıslık çaldı ve o an kafamda taşlar oturdu kız tanıdık falan değildi o kız bendim.

Gözlerim yavaş yavaş açılırken beyaz tavan ve florasanlardan gelen yoğun ışık yüzümü buruşturmama sebep olmuştu.Gözlerimi tam açtığımda revirde olduğumu anladım.O sırada yan tarafa baktığımda amiri fark ettim ve doğrulmaya çalıştım."Korkuttun Doktor Hanım"  yüzünde sahte bir endişe vardı. "Ne oldu bana?"  " Bizde bunu sana sormak istiyorduk.Hücreye neden gittiğin ve orada ne oldu da bayıldığın tam bir soru işareti belki bizi aydınlatırsın.Neden oraya gittin gecenin bu saatinde? Sana bir şey mi yaptı o ?" Bir anda soru yağmuruna tutulmak ağrıyan başımla hiç çekilir değildi.Sahiden ne olmuştu bana? Bir anda gördüğüm şeyler aklıma gelince irkildim.Rüyalarım sandığım gibi Efsal adındaki bir kızın yaşadıkları değil benim anılarımdı, ben bunları neden hatırlamıyordum ve neden bana Efsal deniliyordu ve en önemlisi o mahkumun benim geçmişimde yeri neydi? Ben bunları düşünürken yanımdaki sandalyenin çekildiğini duydum ve irkilerek başımı kaldırdım

"Doktor Hanım bir şey söylemeyecek misiniz?" Açıkçası bu adamın ne sorduğunu bile hatırlamıyordum.Bunu düşünmeme gerek kalmadan yeni bir soru yöneltti. "Siz sağlık kontrolünüzü yaptırdınız mı? Kayıtlara göre düzenli kullandığınız ilaçları bu ay almamışsınız." Evet birde bu vardı , yaklaşık iki yıldır kullanmam gereken ama benim son bir yıldır kullanmayı bıraktığım ilaçlar ilaçlar ,babam tarafından bir sabah ansızın düzenli kullanmam tembihlenen ama ne işe yaradığını bile bilmediğim ilaçlar , kullanmayı bıraktıktan sonra rüyalar görmeme sebep olan ilaçlar. Sanırım ilaçlar hakkında daha fazla bilgi vermeme gerek yoktu kafamda sanki bir su birikintisi vardı ve ben aslında suyun hiçbir zaman berrak olmadığını yeni fark ediyordum suda bulanık olan o kadar nokta vardı ki ve ben nedense suyu bulanıklıktan arındırmama yardım edecek olacak kişinin kim olduğuna neredeyse emindim. Amire dönüp "İlaçları kullanmayı yeni bırakmadım.Sağlık kontrolüne gelirse fırsat olmadı en kısa zamanda hallederim merak etmeyin. Bayılmamsa tamamen yorgunluktandı." Amir söylediklerimle kaşlarını çatıp "İlaçları bıraktığınızdan babanızın haberi var mı?" " Bilmem farkında mısınız ama ben de bir doktorum ayrıca aynı zamanda psikoloji alanımda doktora yapmış bir doktorum hangi ilacı kullanıp kullanmayacağıma karar verebiliyorum ilginiz için teşekkürler " Amir söylediklerimle önce afallasa da çabuk toparlayıp " Siz bilirsiniz Doktor Hanım , dikkat edin ve dinlenmenize bakın" son sözlerimi söyleyip odadan ayrıldı. Bende aceleyle kolumda ki serumu çıkarttım ve odadaki lavaboya gittim. Kendi içimde durum değerlendirmesi yapmalısın bir süre düşünsem de işin içinden çıkamadım. Aceleyle odadan çıktım ve nereye gitmem gerektiğini çok iyi biliyordum.