Bir Rüya İçinde

5

Duvarları aşınmış koridorda yürüyordum ayağımdaki topuklu ayakkabıların sesi koridorda yankılanıyordu sonunda kapıyı ve önündekileri görünce  adımlarımı daha da hızlandırdım kalbimin atışı daha onu görmeden artmıştı.Kapının önüne gelince gardiyanlar iki yana çekilip geçmem için yol açtılar kartımı kapının kilit noktasına yaklaştırdım yavaşça içeri girdim ve onu gördüm.Barlas Çağatay Çetiner son 2 aydır babamın yoğun ısrarlarıyla ilgilendiğim hastam. Her zamanki gibi  babam onu bazı testlere tabi tuttuktan sonra onun ruhsal durumunu gözlemlemek için oradaydım.

''Bugün nasılsın Barlas?''  bakışlarını bana çevirmişti ve ben 2 aydır her gördüğümde beni büyüleyen kehribar gözlerini gördüm. 

''Barlas? Size adımın Çağatay olduğunu söylemiştim.''  iki ay sonunda ilk defa bu kadar net bir cevap vermişti bana bu beni mutlu etse de cevabı beni şaşırtmıştı

''Adının Barlas olduğunu sanıyordum.''   dudakları sanki sinirleri bozulmuş gibi kıvrıldı. 

''Tekrara düşmeyi mi seviyorsun doktor bilmiyorum ama ilk seansta da aynı konuşmayı yaptık.''  önce bu detayı nasıl unuttuğumu sorguladım ve ona karşı bu ilgim dikkatimi dağıttığı için kendime kızdım ve bugün her zamankinden daha konuşkan olduğu ile ilgili birkaç not aldım.

''Peki o halde sana Barlas dememde bir sakınca var mı?''    '' Bende size ikinci adınız ile sesleneceksem neden olmasın''   böyle muzip konuşması alışık olmadığım bir olaydı ve bu kalbime iyi gelmiyordu.   

 ''Neden olmasın kendini bana daha yakın hissedip daha rahat konuşacaksan bir mahsuru yok.'' kaşları alayla çatıldı ve yeni bir şey söyleyecekken hızlıca söze girdim.

''Nasıl hissettiğini söylemedin ? Belki bugün bana sana yapılan testler ile ilgili bir şeyler anlatabilirsin?''    

''Hissetmiyorum.Testler hakkında da bir şey bilmediğinize inanmıyorum.Bu soruları neden sorduğunu biliyorum baban eserini yorumlamanı istedi değil mi?''  söyledikleriyle  şaşırdım.

''Sana daha önce de söyledim testler işin tıbbi boyutu ben psikoloji ile ilgileniyorum.Ve o testler neden ve nasıl yapılıyor bilmiyorum.'' cevabıma karşı sessiz kaldı seans boyunca onu konuşturmak için sorular sordum ama nafileydi hep aynısı oluyordu.Bir noktaya kadar konuşuyor asıl konuya gelince sessizliğe gömülüp yalnızca beni izliyordu.Ve ben onun hakkında ismi dışında bir şey bilmiyordum. 

''Peki madem testlerden rahatsızsın neden burada olmayı kabul ettin?''   yine sessizlik sadece izliyordu.

''Süre bitti doktor'' ani çıkışı  irkilmeme sebep oldu.Onu sessizce onaylarken kapıya yöneldim.Tam çıkacakken ''Bu arada ikinci adım Efsal,Barlas'' cevap vermesini beklemeden çıktım.

İrkilerek uyandım.Artık gördüğüm rüyalar kabus olmaktan çıkmıştı.Bunlar çok farklı şeylerdi.Başımda sessizce ağlayan Işıl'ı görünce ''Ne oldu bana ?''  doğrulmaya çalışınca kolumdaki serum buna engel oldu.Işıl kendini toparlayıp  ''Hatırlamıyor musun? Seni almak için hapishaneye geldim.Tam çıkarken bayıldın.Beni çok korkuttun  Beril. ''         arkadaşımın bu sarsılmış halini görmek kendimi açıklama yapmak zorunda hissettirmişti. ''İyiyim,tansiyonum düşmüş olmalı.Sakin ol.''   ''Bir şey yemedin mi yine? Neyse daha önemli şeyler var o-''  kısa bir an duraksayıp etrafı kontrol etti ve ''O neden orada?'' sorduğu soru şaşırmama sebep olurken kimden bahsettiğini anlamamıştım ayrıca neden bu kadar tedirgin davranıyordu?        ''Kim neden orada?''    sorduğum soru bir an onu afallattı.Sanki böyle bir tepki beklemiyordu.Işıl ile uzun zaman sonra ilk kez görüşüyordum.Sonra bir an için söyleyeceklerini toparlayıp 

 ''Bak tamam ani bir karar aldın biliyorsun hep yanındaydım sonra kaza oldu ve sen bahsetmeyince bende moralini bozmak istemedim ve konuşmak istemediğini düşünüp konusunu açmadım ama bugün orada o halde olması ve senin orada çalışman akla mantığa sığmıyor o yüzden lütfen beni aydınlat.''      söylediklerinden hiç bir şey anlamıyordum ne kararı almıştım ben kazadan önce?

  ''Ne kararı Işıl? '' 

''2,5 evliliğini bir gece ansızın bitirme kararından bahsediyorum Beril.'' duyduğum şey ile şok olmuştum.Ben evli miydim hem de 2,5 yıldır 

''Ne evliliğinden bahsediyorsun Işıl?'' bu sözümle Işıl duraksadı ve yanlış bir şey söylediğini anlayınca gözlerini kaçırdı ve 

''Hadi toparlan da çıkalım bir an önce buradan''  dedi ve odayı hızla terk etti, 

Duyduklarımı hala atlatamamıştım ben evliydim ve bunu hatırlamıyordum kazadan sonra bir tuhaflık olduğunun farkındaydım ama ilk kez zihnimde eksik parçalar olduğu bu kadar net yüzüme çarpıyordu.Aman allahım ben evliydim boşanma kararı almıştım ama neden ve en önemlisi boşanabilmiş miydim?