თავი 1

131 4 0
                                    

გამარჯობა, მე იეჯი ვარ, მე კორეაში სწავლის გასაგრძელებლად ჩამოვედი.
ჩემი დილა საშინლად დაიწყო, დილით კორეაში ჩამოვფრინდი ჯერ კიდევ აეროპორტში ვიყავი როდესაც გოგოების ბრბო დავინახე, რომელიღაცა მათგანი მთელი ძალით შემასკდა და ტელეფონი ძირს გამაგდებინა, მე კი ძირს დავეცი, ტელეფონი შორს გასრიალდა, ღმერთო რომელი იდიოტი იყო? მე ფეხზე წამოვდექი და იქით წავედი სადაც ჩემი ტელეფონი გასრიალდა, ტელეფონი ავიღე თუ არა ჩემმა მეგობარმა დამიძახა, ხო მართლა სანა ჩემი საუკეთესო მეგობარია როგორც მე ისიც ჩემთან ერთად ივლის კოლეჯში.

სანა: იეჯი
მე: სანააა

სანასკენ გავიხედე თუ არა მასკენ გავიქეცი და ჩავეხუტე, წლებია არ მინახია.

სანა: როგორ ხარ?
მე: რათქმაუნდა როგორც ყოველთვის შენ.
სანა: ნორმალურად, შენ რომ დაგინახე უკეთ გავხდი.
მე: ღმერთო ეგ ხო მარა ჩემი ტელეფონი ამ იდიოტების გამო სულ დაილეწა.
სანა: წამოდი მაშინ ახალი ვიყიდოთ.
მე: მოიცა აქ რა ხდება? რატომაა ამდენი ხალხი შეკრებილი?
სანა: არაფერია უბრალოდ ბიჭები არიან, მაგას მერე მიხვდები.
მე: კარგი წამო წავიდეთ აქ გაჩერება აღარ მინდა.

ჩვენ სანას სახლში მივედით.

სანა: არ გინდა აქ რომ დარჩე? თან სახლში მარტო ვარ
მე: რავი კარგი აზრია, თან კოლეჯშიც ერთად უნდა ვიაროთ.
სანა: ხო და თან შენთან ერთად მარტო აღარ შემეშინდება
*ჩავიცინეთ*
მე: კარგი მალე დავიძინოთ ხვალ პირველი დღეა და ვერ დავიგვიანებთ.
სანა: მართალი ხარ

დასაწოლად წავედით.....
დილით მესმის სანას განწირული კივილი.

სანა: იეჯიიიიიი გაიღვიძე დაგვაგვიანდება.
მე: ღმერთო მოვდივარ ხო მოვდივარ.

ჩავიცვით.
ესე გამოვიყურებოდი მე

ესე გამოვიყურებოდი მე

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
F4: ყვავილივით ლამაზი ბიჭები (დასრულებული)Where stories live. Discover now