თავი 11

67 1 0
                                    

მე: მოიცა სულ გაგიჟდი?
იუნგი: არ ეტყობა?
მე: შენ ნაკლები ხარ?
თაე: მართალი ხარ იეჯი ორივე ერთმანეთზე უარესები არიან
მე: რათქმაუნდა მაგრამ ორივე არა ოთხივე ერთმანეთზე უარესები ხართ.
ჯიმინი: მე რო არ მომახტეთ არ შეიძლება?
ჯუნგუკი: მას ვერ შეხვდები!
იუნგი/თაე/ჯიმინი: მართალია!!
მე: ღმერთო შენ მიშველე, რატომ ვითომ? მოდი რაღაცას გასწავლით თქვენს საქმეს მიხედეთ!

ვუთხარი და ბეჰიონთან წავედი სახლში.

მე: ღმერთო შეშლილები.

უკნიდან მესმის ხმა

ჯუნგუკი: შეშლილები?
მე: აქ რა გინდა?
ჯუნგუკი: სახლში მივდივარ
მე: ხოდა წადი

მივედი სახლში, არ ვიცოდი რა მექნა და გადავწყვიტე სახურავზე ავსულიყავი, ზემოთ ავედი და ქალაქის ხედს გავყურებდი.

ჯუნგუკი: ბეჰიონი როგორ არის?
მე: ღმერთო გამისკდა გული, ეხლა უკეთესადაა, მაგრამ შენ აქ რა გინდა?
ჯუნგუკი: შეგახსენებ მეც ამ კორპუსში ვცხოვრობ.
მე: არ დამვიწყებია
ჯუნგუკი: ამ სიცივეში აქ რა გინდა? თან თბილადაც არ გაცვია.
მე: შენ რა გინდა?
ჯუნგუკი: აქ ამოხვედი ამ სიცივეში შორტით და ტოპით, გიჟის მეტი ამას ვინ გააკეთებს?

ამ სიტყვებზე ნერვები მომეშალა უკან შევბრუნდი და ის ზედმეტად ახლოს იყო.

მე: ჯუნგუკ გაიწიე და გიჟი არ ვარ.
ჯუნგუკი: თუ არ გავიწევი?
მე: მაგრად ამოგცხებ (ვეხუმრე, გავუღიმე და თვალი ჩავუკარი)
ჯუნგუკი: ვერ გამიმეტებ
მე: რატო ვითომ?
ჯუნგუკი: მიტომ

უფრო მომიახლოვდა მე უკან მივიწიე, ბოლოს უკან ადგილი აღარ იყო.

მე: ჯუნგუკ ცოტაც და გადამაგდებ.
ჯუნგუკი: არ გადაგაგდებ თუ წინ მოიწევი.
მე: აიშშ...... იდიოტი.

ვთქვი და მუხლი პირდაპირ მუცელში გავუქანე, ის იქვე მოიკეცა.

მე: გაგაფრთხილე რომ ამოგარტყამდი.

ვუთხარი და წამოსვლას ვაპირებდი რა დროსაც მაჯაში მწვდა და მასთან ახლოს მიმწია, ის უკან გადაყირავდა და წაიქცა, მაგრამ მეც თან მიმიყოლა.

F4: ყვავილივით ლამაზი ბიჭები (დასრულებული)Where stories live. Discover now