თავი 10

62 2 0
                                    

მე: რა? შენი პირით თქვი რომ ეს ავარია ბეჰიონს შენ მოუწყვე.
ალისა: არაფერი არ მითქვამს რაებს ბოდავ? დედა რაებს მაბრალებს ეს იდიოტი.
მე: გაეთრიე! გაეთრიეთქო!!
მამა: იეჯი დაწყნარდი შვილო
მე: დავწყნარდე? მეუბნები რომ დავწყნარდე? იქ ჩემი ძმა წევს და სიკვდილს ებრძვის შენ კი მეუბნები რომ დავწყნარდე?
მამა: ის თუ შენი ძმაა ჩემი შვილია.
მე: ეხლა შვილი? სასაცილოა.
ის ქალი: წესიერად ელაპარაკე იეჯი მამაშენს!
მე: მამას? ამ ყველაფრის შემდეგ ის ისევ მამაა?
მამა: იეჯი გთხოვ.........
მე: წადით........ აქედან წადით!!
მამა: კი მაგრამ..........
მე: აქედან წადით!

ნელ-ნელა ლაპარაკი მიჭირდა რადგან ისევ ისე მემართებოდა ხელების კანკალმა ამიტანა, მე სუნთქვა ისევ გამიჭირდა. მუხლებში ჩავიკეცე და ვცდილობდი მესუნთქა.

იუნგი: ღმერთო იეჯი რა გჭირს.
მამა: მის ჩანთაში აბები ნახეთ! მალევე!

ამოიღეს ჩანთიდან ორი აბი და დამალევინეს, მალევე უკეთ გავხდი. ექიმი ბეჰიონთან იყო, როცა გამოვიდა მე მასთან მივედი.

მე: ექიმო როგორ არის?
ექიმი: ცვლილება არ შეინიშნება, შეგიძლიათ შეხვიდეთ, მაგრამ მხოლოდ ახლო პირებს შეუზლია შესვლა.
მე: დიახ მადლობა.

მე შიგნით შევედი მამაც აპირებდა შემოსვლას როცა ვუთხარი...............

მე: უმჯობესი იქნება თუ არ შემოხვალ.
იუნგი: შემოგყვები.

მე იუნგის თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად და შიგნით შევედით.
ორი დღე გავიდა ამის შემდეგ, მაგრამ ბეჰიონი კომიდან არ გამოსულა.

მე: იუნგი სახლში წადი ორი დღეა უკვე აქ ხარ.
იუნგი: არა აქ ვიქნები, სახლში მაინც ვერ მოვისვენებ.
მე: *თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად* ბიჭებს მაინც უთხარი რომ წავიდნენ.
იუნგი: იეჯი ჩვენ აქ ვიქნებით სანამ ბეჰიონი გონს არ მოვა. მაგრამ შენ არ გაწყენდა დასვენება, მთელი დღეები მაგ სკამზე ზიხარ ბეჰიონს ხელს არ უშვებ და ისე გძინავს.
მე: არა მას ვერ დავტოვებ, მე მას ვჭირდები.
იუნგი: შენც თუ ცუდად გახდები მას ვეღარ დაეხმარები.
მე: არა იუნგი მე მის გვერდით უნდა ვიყო.
იუნგი: *გამიღიმა* კარგი როგორც გინდა, მე ქვემოთ ჩავალ ყავას ამოგიტან და რამეს რომ შეჭამო.
მე: კარგი
_________________________________________
(იუნგი გავიდა პალატიდან)
იუნგი: ალისა აქ რატომ ხარ? მოგწონს ხო როგორ მდგომარეობაშია იეჯი.
ალისა: კი მომწონს და ვტკბები, და ხო სულ აქ არ ვარ ეხლა შემოვიარე უბრალოდ.
იუნგი: აქედან გაეთრიე.
ჯუნგუკი: იუნგი გთხოვ წესიერად.
იუნგი: ძალიან მარტივი და უბრალო ხარ.
(წავიდა)
_________________________________________
ალისა: ჯუნგუკ რა მოხდა? აქ რატომ გამომიყვანე?
ჯუნგუკი: ალისა მაპატიე მაგრამ უნდა დავშორდეთ
ალისა: რა? რა თქვი?
ჯუნგუკი: მე შენ არ მიყვარხარ!
ალისა: ჯუნგუკ იცოდე ამას მწარედ ინანებ, შენი მოკვლა არ გამიჭირდება, ეს უკვე ვცადე ბეჰიონზე.
ჯუნგუკი: კარგი მაშინ დაგელოდები თუ როდის მომკლავ. (წამოვიდა)
ალისა: ჯანდაბა შენი
_________________________________________
მე: ექიმო როგორია ანალიზების პასუხი?
ექიმი: სამწუხაროდ ახალი არაფერია ისევ იგივე პასუხებია.
მე: კარგით მადლობა.
(გავიდა)
…………………………………………………………
(1 კვირის შემდეგ)

F4: ყვავილივით ლამაზი ბიჭები (დასრულებული)Where stories live. Discover now