Virüs

Dayım'ın yardımı

Aklıma gelen ilk şey doktora gitmekti ama şu anki durumda ya karantinaya alınırdım yada öldürülürdüm.Daha sonra kafama dayım dank etti 37 yaşındaydı ve bir doktordu bana yardım etse etse o ederdi.Hemen sokağa fırlayıp koşmaya başladım zaten evlerimiz arasındaki yol 10 dakikalık mesafedeydi.Kapılarının önüne geldiğimde kan ter içindeydim ve hızla zile bastım 2.kere zile bastığımda dayım kapıyı açtı ve beni bu halde görünce tedirgin bir şekilde "Ne oldu?" Dedi.Bende bütün olayları detayına kadar anlattım.Anlattığım şeyleri bitirince "Hadi muaynehaneme gidiyoruz."dedi ve bende itiraz etmeden onu takip ettim.Arabaya binip çok kısa bir sürede muaynehane'ye geldik.Hızla içeri girdik dayım sedyeye yatmamı söyledi ve ağzıma bir bez tıkadı."Önce anestezi yapıcam."dedi bende kafamı sallayıp onayladım.Anestezi'yi yaptı ve çok ciddi bir ses tonuyla "Az sonra olucak şeyler canını çok yakacak ve kesin iyileşeceğine dair söz veremem yinede istiyor musun?"dedi.Çok zor bir soruydu önce kabul etmemeyi düşünsemde başka şansım yoktu onaylar şekilde kafamı sakladım."Tamam gözlerini kapa bunu görmek istemeyebilirsin."dedi ve bende hemen kapadım.Bir anda tarifi olmayan keskinlikte bir acı ve kolumdan sızan sıcak sıvıyı hissettim acı anlatılmaz derecedeydi bende acıya dayanamayıp bayıldım.Baygınken bir kabus gördüm bir gölge karşımda dikilmişti bana "Bu dünya çok kötü hallere dönüşecek eğer burda kalırsan hayallerindeki dünyayı yaratabilirsin.Ama gidersen de sana elimden geldiğince yardım edicem.Şimdi seçimini yap."dedi çok zordu hayallerimdeki dünya o kadar cazipti ki tam onu sececek iken aklıma ailem ve arkadaşlarım geldi.Onları ölüme mi terk edicektim?Ben bu kadar adi miydim? Hayır onları bırakamazdım ona bakıp "Üzgünüm ama burada kalamam."dedim.O'da "Iyi şanslar."dedi ve ter içinde uyandım.Bir an hafızam gidip gelsede 5-10 saniyeye her şeyi hatırladım ve gözlerimi yavaşça koluma kaydırdım zaten ne olduğu açıktı ama yinede gözlerimle görmek istiyordum.Ve koluma baktığımda gördüğüm şey beni şok etti kolum...yerindeydi.Dayım tam o sırada odaya daldı bende ona "Bu nasıl olur ?"diye sordum.Konuşmaya başladı "Virüs...Kolunu yeniden oluşturdu." Korkuyla "Yoksa bende bir canavara mı dönüşeceğim?!"diye sordum.Dayım "Hayır bütün virüsler kolunu oluşturmak için kullanılmış oldu.Ama..."dedi ve bekledi bende merakla "Ama?"diye merak ettiğimi belli edercesine sordum."Ama virüsler çok hızlı çoğalıyor...Düşündüğünden'de hızlı."dedi.Bana ne olacaktı belli ki eninde sonunda o canavarlardan biri olacaktım ve korkuyordum...hayatımda hiç korkmadığım kadar.